Τετάρτη 13 Αυγούστου 2014

ΑΙ ΓΕΝΕΑΙ ΠΑΣΑΙ ΜΑΚΑΡΙΖΟΜΕΝ ΣΕ ΤΗΝ ΜΟΝΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ

Γράφει ένας εκ των διαχειριστών του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

«Αἱ γενεαὶ πᾶσαι, μακαρίζομέν σε, τὴν μόνην Θεοτόκον.
Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι, ἐν σοὶ Παρθένε ἄχραντε· παρθενεύει γὰρ τόκος, καὶ ζωὴν προμνηστεύεται θάνατος. Ἡ μετὰ τὸκον Παρθένος, καὶ μετὰ θάνατον ζῶσα, σῴζοις ἀεί, Θεοτόκε, τὴν κληρονομίαν σου».
Ένα πρόσωπο που συγκεντρώνει όλη την αγάπη και όλον τον σεβασμό ημών των Ορθοδόξων Χριστιανών είναι η Υπεραγία Θεοτόκος. Είναι η μητέρα μας που ίσταται στοργικά δίπλα μας σε κάθε περίσταση της ζωής, που μας γαλουχεί και μας κατευθύνει στην σωτήρια οδό του Υιού Της και Θεού ημών Ιησού Χριστού. Είναι η μεσίτρια προς τον Υιό Της που παρακαλά αδιαλείπτως για μας, την σωτηρία των ψυχών μας και την ειρήνη του σύμπαντος κόσμου. Είναι το αγλαόκαρπο δέντρο εξ ου τρεφόμεθα και το ευσκιόφυλλο ξύλο υφ΄ ου σκεπόμεθα, το άνθος της αφθαρσίας και το στέφος της εγκρατείας. Είναι η προστάτις στους κινδύνους, η ταχινή βοήθεια στις νόσους, η πρώτη επίκληση στις δυσκολίες, η χαρά στις λύπες, το λιμάνι στις ζαλάδες, η διώκτης των θλίψεων, η ελπίδα όλων των Χριστιανών. "Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς σὲ ἀνατίθημι, Μήτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξόν με ὑπὸ τὴν σκέπην σου". Οι ποιητικότεροι και γλυκύτεροι ύμνοι της Εκκλησίας μας, οι εγκωμιαστικότεροι λόγοι έχουν γραφεί για την Μητέρα του Θεού, την Αειπάρθενο Μαρία.
Αυτήν την ανείπωτη αγάπη, τον απέραντο σεβασμό, οι πιστοί τον εκδηλώνουν το πρώτο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου. Πρώτα, με τις καθημερινές Παρακλήσεις στην Παναγία σχεδόν κάθε απόγευμα. Κοινό αίτημα στις Παρακλήσεις είναι η Μητέρα του Θεού να μας φρουρεί και να μας σκεπάζει από κάθε πειρασμό, θλίψη και κίνδυνο. Με την νηστεία προς τιμήν Της. Και τέλος, την ημέρα που "μετέστη προς την ζωήν", τον Υιό Της δηλαδή, στις 15 Αυγούστου. Εκείνη την ημέρα "Ἀπόστολοι ἐκ περάτων, συναθροισθέντες Γεθσημανῆ τῷ χωρίῳ" εν πομπή κήδευσαν το σεπτόν και πανάγιον σκήνωμα της Παρθένου. Τρία μερόνυχτα όλες οι ασώματες Αγγελικές και Αρχαγγελικές επουράνιες Δυνάμεις έψαλλαν και εγκωμίαζαν ακαταπαύστως την Θεοτόκο.
Η Θεοτόκος είναι το ιερό Εκείνο πρόσωπο που κατέχει τα "δευτερεία" της Αγίας Τριάδος, κατά τον Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό. Διότι "νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι" εν τη αχράντω και αειδόξω Παρθένω. Παρέμεινε Παρθένος και μετά τόκον και ζώσα μετά θάνατον. Η Παναγία έγινε η κλίμαξ που συνέδεσε την ανθρωπότητα με την θεότητα, δι΄ αυτής "ελύθη παράβασις και ηνοίχθη Παράδεισος" και έτσι κατέστη "κλεις της Χριστού Βασιλείας". Γι΄ αυτό και η μεγάλη Θεομητορική Εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ονομάστηκε από τον πιστό Ελληνικό λαό "Πάσχα του καλοκαιριού" και από τα χείλη προφέρεται η ευχή "Καλή Παναγιά"!
Η Υπεραγία Θεοτόκος είναι η μόνη ασφαλής καταφυγή μας σ΄ όλες τις περιστάσεις του βίου μας. "Πρὸς τίνα καταφύγω ἄλλην Ἁγνὴ; ποῦ προσδράμω λοιπὸν καὶ σωθήσομαι; ποῦ πορευθῶ; ποίαν δὲ ἐφεύρω καταφυγήν; ποίαν θερμὴν ἀντίληψιν; ποῖον ἐν ταῖς θλίψεσι βοηθόν; Εἰς σὲ μόνην ἐλπίζω, εἰς σὲ μόνην καυχῶμαι, καὶ ἐπὶ σὲ θαρρῶν κατέφυγον". Η θεοτοκοφιλία είναι δικαιολογημένη, δίκαιη, πηγαία, αυθόρμητη και ειλικρινής. Η Παναγία είναι το καλύτερο που είχε να δώσει όλη η ανθρωπότητα στη θεότητα. Είναι η ωραιότερη, σεμνότερη, ταπεινότερη και ιερότερη γυναίκα του κόσμου. Δικαίως, λοιπόν, όλες οι γενεές των Χριστιανών "μακαρίζομεν την μόνην Θεοτόκον".
Ας υψώσουμε και εμείς την φωνή μας και να παρακαλέσουμε ψάλλοντες την Υπεραγία Θεοτόκο, όπως εκείνος ο ευσεβής Βασιλεύς Θεόδωρος Β΄ (ποιητής του Μεγάλου Παρακλητικού Κανόνος) «Βλέψον ἰλέω ὄμματί σου καί ἐπισκεψαι τήν κάκωσιν ἤν ἔχω, καὶ δεινῶν συμφορῶν, καὶ βλάβης καὶ κινδύνων, καὶ πειρασμῶν με λύτρωσαι, ἀμετρήτῳ σου ἐλέει». Αμήν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου