ΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΤΟΝ ΒΑΣΙΛΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ

Γράφει ο "Μαρμαρωμένος Βασιλιάς" (προφίλ facebook).

Ιούνιος 1917.

Οι… σύμμαχοι του Ελευθερίου Βενιζέλου αξιώνουν την έξωση του Βασιλιά Κωνσταντίνου ΙΒ΄ από την Ελλάδα, προκειμένου η χώρα μας να βγει χωρίς εξασφαλισμένα ανταλλάγματα στο «σφαγείο» του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου στο πλευρό της Αντάντ. Όταν ο Κωνσταντίνος κάλεσε τον δευτερότοκο γιό του Αλέξανδρο για να του αναγγείλει ότι θα ορκιζόταν βασιλιάς στην θέση του, του έδωσε τις εξής συμβουλές: «Αλέξανδρε, οφείλω να σου αναγγείλω ότι μετά της μητρός σου, του διαδόχου και των αδερφών μου εξαναγκαζόμεθα υπό των Συμμάχων να εγκαταλείψωμεν την χώραν. Θα υποκύψω εις το τελεσίγραφον, διότι δεν επιθυμώ να προκληθή αιματοχυσία. Θα δώσεις τον όρκον του Βασιλέως και θα φροντίσης να ασκήσης τα καθήκοντά σου με ευσυνειδησίαν και αμεροληψίαν και έχων πάντοτε προ οφθαλμών το εθνικόν συμφέρον. Εύχομαι ο καλός Θεός της Ελλάδος να σε έχη υπό την αδιάλειπτον προστασίαν Του, ώστε να επιτύχης εις το τραχύ και δύσκολον έργον το οποίον σε αναμένει…».

Ο Αλέξανδρος βούρκωσε, ήταν δεύτερος στην σειρά διαδοχής πίσω από τον πρίγκηπα-διάδοχο Γεώργιο και δεν περίμενε ποτέ ότι θα γίνει Βασιλιάς, πόσο μάλλον υπό τέτοιες συνθήκες και μόλις στα 24 του χρόνια! Ο άτυχος Αλέξανδρος είχε στο μυαλό του την αγαπημένη του, Ασπασία Μάνου, για την οποία τουλάχιστον απέσπασε εκείνες τις δύσκολες ώρες από τον πατέρα του την υπόσχεση ότι θα του δώσει την άδειά του να την παντρευτεί αμέσως μόλις τελειώσει ο Μεγάλος Πόλεμος. Παράλληλα, ο Κωνσταντίνος διαβίβασε στον Αλέξανδρο και τις παρακάτω οδηγίες μέσω του υπασπιστή, ταγματάρχη Περ. Σούτζου, τον οποίον συνάντησε στον Ωροπό, λίγο πριν την επιβίβασή του στο πλοίο «Σφακτηρία»: «Κύριε Σούτζο, να μη χάνεις ευκαιρία για να θυμίζεις στον Αλέξανδρο ότι τώρα πλέον δεν ανήκει στον εαυτό του, αλλά στο σύνολο του έθνους και στην Ελλάδα. Για κανέναν λόγο δεν επιτρέπεται να εγκαταλείψει το αξίωμα και την θέση που του αφήνω. Επίσης, να φροντίζει να αποφεύγει, έστω και αν μειώνεται ο ίδιος, τις αντιπαραθέσεις με τις δυνάμεις της Αντάντ και να παρακάμπτει όλες τις προκαταλήψεις τους. Οσον αφορά στον κ. Βενιζέλο, να είναι υποχωρητικός, αλλά πάντοτε μέσα στα όρια της αξιοπρέπειας. Και να μην δίνει αφορμή για διενέξεις και προστριβές».

Υπόδειγμα ήθους και πατριωτισμού ο Κωνσταντίνος είχε στον αντίποδά του την μικροψυχία, την εμπάθεια και την νευρωτική μανία καταδίωξης του δήθεν «εθνάρχη».

(Κώστας Μπαρμπής, «Κωνσταντίνος ΙΒ΄, ο Στρατηλάτης», β΄ τόμος, σελ. 433-434)