Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΛΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ...

Μετά την (δικαιολογημένη) οργή και τον θυμό, ακολουθεί πάντα η ψυχραιμία, το καθαρό μυαλό και η αποφασιστικότητα.
Στην ερώτηση: «Πως μπορούμε να βγούμε από την κρίση;» δεν μπορεί να δοθεί μια εύκολη ή μια γενική απάντηση, καθώς έγιναν πολλά απίθανα πράγματα στην χώρα μας τα τελευταία 40 χρόνια (μιλάμε για 4 χαμένες 10ετίες στην διαδρομή του ελληνισμού στον χρόνο, όσο βαρύ και πομπώδες και αν ακούγεται αυτό…).
Εκείνο που μπορούμε, όμως, με σιγουριά να πούμε είναι ότι στις δύσκολες καταστάσεις που βιώνουν σήμερα οι Έλληνες, αλλά και σε αυτές τις πιο δύσκολες καταστάσεις που ενδεχομένως να ακολουθήσουν το επόμενο διάστημα (δεν χρειάζεται να είναι κάποιος μάντης για να το προβλέψει αυτό…), χρειάζεται ενότητα και δουλειά.
Οσοι εξακολουθούν να περιμένουν βοήθεια από υποτιθέμενους φίλους στην Ανατολή, στην Δύση, στον Βορρά ή σε... άλλα αστρικά συστήματα, οφείλουν να προσγειωθούν στην πραγματικότητα. Προσοχή βέβαια: Η Ελλάδα δεν είναι μόνη της στον κόσμο. Εχει μεν ανάγκη (και μάλιστα μεγάλη) τους συμμάχους και τους εταίρους της, όμως την όποια λύση στα προβλήματά μας θα την δώσουμε πρώτα μόνοι μας και μετά κάποιοι άλλοι.
Ο Ελληνας πρέπει, πρώτα από όλα, να πάψει να είναι υλιστής, καλοπερασάκιας. Πρέπει να σηκωθεί από τον καναπέ του και να ξαναπιστέψει στον Ελληνα. Στην καινούργια και εντελώς διαφορετική Ευρώπη που θα ξημερώσει την επόμενη ημέρα των Ευρωεκλογών του προσεχούς Μαΐου, η Ελλάδα έχει πολλά πράγματα να κάνει, και γιατί όχι, να πρωτοστατήσει σε μια ειρηνική επανάσταση ιδεών και πνεύματος. Η Ελλάδα έχει ένα μεγάλο «όπλο», πέρα από την γεωπολιτική της σημασία: Ξέρει να παράγει πολιτισμό. Ευτυχώς δεν διαθέτει μόνο εκατομμυριούχους συνδικαλιστές, ούτε μόνο πολιτικούς που οδηγούν αυτοκίνητα με πλαστές πινακίδες ή απαίδευτους και (σκοπίμως) παραπληροφορημένους πολίτες.
Ενδεικτικά θα σας μεταφέρουμε ένα κομμάτι από τα βιβλία του συγγραφέα Κώστα Μπαρμπή, που ίσως να προξενήσει και έκπληξη στους μεγαλύτερους ηλικιακά («γκρεμίζοντας» εν μέρει και κάποιες ιστορικοπολιτικές προκαταλήψεις 10ετιών):
«1915. Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος έχει ξεκινήσει και η Αντάντ πιέζει την Ελλάδα να μπει, ντε και καλά, στα πεδία των μαχών-ανθρώπινα σφαγεία, χωρίς αντίδωρα. Ο τότε αρχηγός του κράτους, Βασιλιάς Κωνσταντίνος ΙΒ΄ είναι κάθετος: «Πρόκειται για πόλεμο καταστροφής! Θα εμπλακούμε σε αυτόν, μόνο αν πάρουμε εξασφαλισμένα εδαφικά ανταλλάγματα. Δεν θα ρισκάρουμε άλλο ελληνικό αίμα».
Αξιωματικός, που είναι κοντά στον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο (σ. η Ελλάδα δεν είχε οδηγηθεί ακόμη στον Εθνικό Διχασμό και απολάμβανε τους καρπούς της εθνικής της ενότητας στους νικηφόρους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-΄13), προσπαθώντας προφανώς να πιέσει καταστάσεις προς όφελος της Αντάντ, λέει στον Βασιλιά: «Μα, Μεγαλειότατε, δεν είναι κρίμα για την ανθρωπότητα το ότι κινδυνεύει να καταστραφεί η Γαλλία και ο υπέροχος πολιτισμός της;».
Και πήρε την εξής απάντηση από τον Κωνσταντίνο: «Δηλαδή εσείς κύριε αξιωματικέ, θέλετε να ζήσει η Γαλλία, μέσω της καταστροφής της Ελλάδας; Εμείς είμαστε Ελληνες και πρέπει να κοιτάμε μόνο τα δικά μας συμφέροντα, γιατί στην πραγματικότητα και όλοι οι άλλοι αυτό κάνουν. Μιλάτε για τον υπέροχο Γαλλικό πολιτισμό και ξεχνάτε τον πανανθρώπινο ελληνικό πολιτισμό, ο οποίος υπήρχε αιώνες πριν ιδρυθεί η Γαλλία».
Ας σκεφτούμε λίγο αυτά τα λόγια και ας αναθεωρήσουμε κάποια πράγματα…

Πηγή: εφημερίδα "Πελοπόννησος".

1 σχόλιο: