Θα αναρτηθούν ορισμένα άρθρα από το facebook του "Μαρμαρωμένος Βασιλιάς", εκλεκτού πατριώτη και εξαίρετου αγωνιστή. Θα διαβάσετε προσωπικές στιγμές των Βασιλέων, το ήθος, την γενναιότητα, την φιλοπατρία και την παλικαριά τους.
* Ο Βασιλεύς Αλέξανδρος κοντά στην Σμύρνη
Καλοκαίρι του 1920. Βρισκόμαστε στα ταραγμένα χρόνια της λήξης του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η Ελληνική Στρατιά της Μικράς Ασίας κατείχε σημαντικά εδάφη στην Ιωνία και στις ακτές της Προποντίδας, φτάνοντας μέχρι την Προύσα στην ενδοχώρα.
Ο νεαρός Βασιλιάς Αλέξανδρος Γ΄ (με την Βυζαντινή αρίθμηση, αφού σαν Β΄ θεωρείται τιμής ένεκεν από τους ιστορικούς ο πρίγκηπας Αλέξανδρος Υψηλάντης που όμως δεν ευτύχισε ποτέ να ανέβει στον ελληνικό θρόνο) επιβιβάστηκε στο θωρηκτό «Αβέρωφ» και κατευθύνθηκε πρώτα στην Σμύρνη, χωρίς ωστόσο το εν λόγω πλοίο να δέσει στο λιμάνι. Βλέπετε επικράτησαν και πάλι οι στενοκέφαλες διπλωματικές τυπικότητες των… Συμμάχων του Ελευθερίου Βενιζέλου!
Ο Έλληνας Βασιλιάς δεν έπρεπε να αποβιβασθεί σε Μικρασιατικό έδαφος πριν υπογραφεί η τελική Συνθήκη Ειρήνης για την λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το θωρηκτό «Αβέρωφ» παρέμεινε στα ανοικτά της Σμύρνης επί 4 ώρες και ο Αλέξανδρος περιορίστηκε στην υποδοχή επί του πλοίου του Εθνομάρτυρα Μητροπολίτη Χρυσοστόμου και του Υπατου Αρμοστή Αριστείδη Στεργιάδη. Οι Ελληνες εκπρόσωποι του επιφύλαξαν μια συγκινητική στιγμή, προσφέροντάς του το ύδωρ από την Φιλαδέλφεια, το περίφημο «Αλάσεϊρ», το νερό δηλαδή που έπιναν οι αρχαίοι Λυδοί βασιλείς για να ευτυχίσουν. Κανείς δεν φανταζόταν τότε ότι η ευτυχία του νεαρού Βασιλιά Αλέξανδρου θα διαρκούσε μόνο για λίγους μήνες, μέχρι τον τραγικό του θάνατο το φθινόπωρο...
Το facebook του Μαρμαρωμένου Βασιλιά συμβάλλει στην αφύπνιση συνειδήσεων και την διατήρηση της ιστορίας. Επισκεφθείτε το για περισσότερες άγνωστες βασιλικές ιστορίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου