Κυριακή 30 Ιουνίου 2013

ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΒΑΣΙΛΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ: ΒΑΣΙΛΙΑΣ & ΚΟΥΜΠΑΡΟΣ...

Θα αναρτηθούν ορισμένα άρθρα από το facebook του "Μαρμαρωμένος Βασιλιάς", εκλεκτού πατριώτη και εξαίρετου αγωνιστή. Θα διαβάσετε προσωπικές στιγμές των Βασιλέων, το ήθος, την γενναιότητα, την φιλοπατρία και την παλικαριά τους.

* Ο Βασιλεύς και κουμπάρος του Έλληνος στρατιώτου
Βρισκόμαστε στο 1913. Η Ελλάδα έχει διπλασιάσει τα εδάφη της και η εποποιία των Βαλκανικών Πολέμων γράφεται, πλέον, με χρυσές σελίδες στην Ελληνική Ιστορία. Ο πρεσβευτής της τότε πανίσχυρης Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας στην Αθήνα, Ιούλιος Σίλασι αποστέλλει με απόρρητο έγγραφο τα εξής στην κυβέρνηση της χώρας του στην Βιέννη: «Η προσωπική χάρις και αι στρατιωτικαί επιτυχίαι του Κωνσταντίνου, έκαμαν τον Ελληνα Βασιλέα δημοφιλή και ενεφύσησαν εις την Ελληνική δυναστείαν νέα ζωήν. Περί τον Ανακτα εσχηματίσθη εις την συνείδησιν του λαού ένας πολύ μικρός Ναπολεόντειος θρύλος. Ο απλός στρατιώτης λατρεύει τον απέριττον στρατιώτην-Βασιλέα του, και επιστρέφει εις το χωριό του διηγούμενος θαύματα και ηρωικές ιστορίες στο πεδίο της μάχης για τον κουμπάρο του (σ. η λέξη κουμπάρος είναι γραμμένη στα ελληνικά και εντός παρένθεσης η γαλλική της μετάφραση)».
Βλέπετε, ο Στρατηλάτης Βασιλιάς Κωνσταντίνος ΙΒ΄ βάπτισε τον Ιούνιο του 1913 την κόρη του, πριγκήπισσα Αικατερίνη, επιλέγοντας ως αναδόχους στην βάπτισή της τον Στρατό Ξηράς και το Πολεμικό Ναυτικό!!! Μάλιστα, ο Κωνσταντίνος ειδοποίησε τηλεγραφικά όλες τις στρατιωτικές µονάδες ως εξής: «Προσκαλώ ως αναδόχους Αυτής τον τροπαιούχον Στρατόν και Στόλον Μου όπως συσφίγξω έτι µάλλον τους µεταξύ αυτών και του Οίκου Μου δεσμούς».
Κάθε Έλληνας στρατιώτης, λοιπόν, έγινε αυτομάτως κουμπάρος με τον Βασιλιά του!!!

Το facebook του Μαρμαρωμένου Βασιλιά συμβάλλει στην αφύπνιση συνειδήσεων και την διατήρηση της ιστορίας. Επισκεφθείτε το για περισσότερες άγνωστες βασιλικές ιστορίες.

Απλός, απέρριτος, οξυδερκής, κατασταλαγμένος. Αυτός ήταν ο Κωνσταντίνος ΙΒ΄. Ο μοναδικός βασιλιάς που πέρασε στα παγκόσμια χρονικά που έφτασε στο κολοφώνα, στο απόγειο της δόξης και της δημοφιλίας. 

ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΒΑΣΙΛΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ: Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΤΗΝ ΣΜΥΡΝΗ

Θα αναρτηθούν ορισμένα άρθρα από το facebook του "Μαρμαρωμένος Βασιλιάς", εκλεκτού πατριώτη και εξαίρετου αγωνιστή. Θα διαβάσετε προσωπικές στιγμές των Βασιλέων, το ήθος, την γενναιότητα, την φιλοπατρία και την παλικαριά τους.

* Ο Βασιλεύς Αλέξανδρος κοντά στην Σμύρνη
Καλοκαίρι του 1920. Βρισκόμαστε στα ταραγμένα χρόνια της λήξης του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η Ελληνική Στρατιά της Μικράς Ασίας κατείχε σημαντικά εδάφη στην Ιωνία και στις ακτές της Προποντίδας, φτάνοντας μέχρι την Προύσα στην ενδοχώρα. 
Ο νεαρός Βασιλιάς Αλέξανδρος Γ΄ (με την Βυζαντινή αρίθμηση, αφού σαν Β΄ θεωρείται τιμής ένεκεν από τους ιστορικούς ο πρίγκηπας Αλέξανδρος Υψηλάντης που όμως δεν ευτύχισε ποτέ να ανέβει στον ελληνικό θρόνο) επιβιβάστηκε στο θωρηκτό «Αβέρωφ» και κατευθύνθηκε πρώτα στην Σμύρνη, χωρίς ωστόσο το εν λόγω πλοίο να δέσει στο λιμάνι. Βλέπετε επικράτησαν και πάλι οι στενοκέφαλες διπλωματικές τυπικότητες των… Συμμάχων του Ελευθερίου Βενιζέλου
Ο Έλληνας Βασιλιάς δεν έπρεπε να αποβιβασθεί σε Μικρασιατικό έδαφος πριν υπογραφεί η τελική Συνθήκη Ειρήνης για την λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το θωρηκτό «Αβέρωφ» παρέμεινε στα ανοικτά της Σμύρνης επί 4 ώρες και ο Αλέξανδρος περιορίστηκε στην υποδοχή επί του πλοίου του Εθνομάρτυρα Μητροπολίτη Χρυσοστόμου και του Υπατου Αρμοστή Αριστείδη Στεργιάδη. Οι Ελληνες εκπρόσωποι του επιφύλαξαν μια συγκινητική στιγμή, προσφέροντάς του το ύδωρ από την Φιλαδέλφεια, το περίφημο «Αλάσεϊρ», το νερό δηλαδή που έπιναν οι αρχαίοι Λυδοί βασιλείς για να ευτυχίσουν. Κανείς δεν φανταζόταν τότε ότι η ευτυχία του νεαρού Βασιλιά Αλέξανδρου θα διαρκούσε μόνο για λίγους μήνες, μέχρι τον τραγικό του θάνατο το φθινόπωρο...

Το facebook του Μαρμαρωμένου Βασιλιά συμβάλλει στην αφύπνιση συνειδήσεων και την διατήρηση της ιστορίας. Επισκεφθείτε το για περισσότερες άγνωστες βασιλικές ιστορίες.

ΕΚΚΛΗΣΙΑ & ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ

Γράφει ένας από τους διαχειριστές του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Σε μία κατά ΧΡΙΣΤΟΝ κοινωνία η ιδιοκτησία δεν έχει θέση. Η ιδιοκτησία δεν είναι εντολή του ΘΕΟΥ στον άνθρωπο αλλά μία από τις συνέπειες της πτώσης του ανθρώπου (πνευματικός θάνατος) και της εισόδου του κακού στην ζωή του. Ο καθηγητής Θεολόγος Μιχαήλ Μπερκουτάκης σημειώνει  τα εξής: "ὁ μό­νος πραγ­μα­τι­κός κύ­ριος καί ἰ­δι­ο­κτή­της τοῦ κό­σμου καί ὅ­λων τῶν ὑ­λι­κῶν α­γα­θῶν εἶ­ναι ὁ Θε­ός πού δη­μι­ούρ­γη­σε τά πάν­τα ἀ­πό τό μη­δέν, [...] ὁ ἄν­θρω­πος δέν εἶ­ναι ἰ­δι­ο­κτή­της, ἀλ­λά «οἰ­κο­νό­μος», δη­λα­δή δι­α­χει­ρι­στής, τῶν ὑ­λι­κῶν ἀ­γα­θῶν πού τοῦ ἐμ­πι­στεύ­ε­ται ἡ πρό­νοι­α τοῦ Θε­οῦ καί ὡς οἰ­κο­νό­μος εἶ­ναι ὑ­πό­λο­γος ἀ­πέ­ναν­τι στό Θε­ό γιά τόν τρό­πο μέ τόν ὁ­ποῖ­ο ἀ­σκεῖ τήν οἰ­κο­νο­μί­α του, γιά τόν τρό­πο, δη­λα­δή, μέ τόν ὁ­ποῖ­ο δι­α­χει­ρί­ζε­ται τά λί­γα ἤ τά πολ­λά ὑ­λι­κά ἀ­γα­θά πού τοῦ ἐμ­πι­στεύ­θη­κε ὁ Θε­ός. Κα­λός οἰ­κο­νό­μος τῶν ὑ­λι­κῶν ἀ­γα­θῶν τοῦ Θε­οῦ εἶ­ναι αὐ­τός πού χρη­σι­μο­ποι­εῖ γιά τόν ἑ­αυ­τό του μό­νο ὅ­σα εἶ­ναι ἀ­ναγ­καῖ­α γιά τήν ἐ­ξα­σφά­λι­ση τῆς ἀ­ξι­ο­πρε­ποῦς ἐ­πι­βί­ω­σής του καί προ­σφέ­ρει ἐ­λεύ­θε­ρα τό ὅ­ποι­ο μι­κρό ἤ με­γά­λο πε­ρίσ­σευ­μά τους σέ ὅ­σους τό στε­ροῦν­ται καί τό ἔ­χουν ἀ­νάγ­κη.
Αυτά διδάσκουν οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας και κυρίως οι προστάται της Εθνικής μας Παιδείας οι Άγιοι τρεις Ιεράρχες. Και όχι μόνο διδάσκουν και κηρύττουν αλλά το έκαναν και πράξη δίνοντας την περιουσία τους προς ανακούφιση και περίθαλψη των ασθενεστέρων τάξεων. Ο Μέγας Βασίλειος χρησιμοποιεί επίσης επιχειρήματα φυσικά. Εκείνος, λέγει, που ιδιοποιείται τα υλικά αγαθά μοιάζει με τον θεατή που εισέρχεται πρώτος στο θέατρο, το καταλαμβάνει ολόκληρο και δεν αφήνει να εισέλθη άλλος, επειδή το θεωρεί απολύτως δικό του. Επίσης αφού ο άνθρωπος γεννιέται γυμνός και επιστρέφει στην γη γυμνός, είναι παράλογο να ιδιοποιήται τα υλικά αγαθά, επειδή πρόλαβε και τα απέκτησε αυτός. Χρησιμοποιεί ακόμη το επιχείρημα του κοινωνικού προορισμού των υλικών αγαθών και του πλούτου. Ο άρτος, λέγει, ανήκει στον πεινασμένο, το ιμάτιο στον γυμνό, το υπόδημα στον ανυπόδητο, το αργύριο στον πτωχό. Εκείνος ο οποίος κατακρύπτει τα αγαθά και αποφεύγει να ενδύση τον γυμνό η να θρέψη τον πεινασμένο δεν είναι καλύτερος από τον λωποδύτη που γυμνώνει τον πεινασμένο.
Η ιδιοκτησία, από την άλλη, προστατεύεται από το κράτος διότι ο πολίτης μπορεί να υποπέσει σε κινδύνους (π.χ. ληστεία). Σε μία τέτοια περίπτωση ποιος θα προστατέψει τον παθόντα. Η ιδιοκτησία σήμερα κατοχυρώνει την προσωπική ή οικογενειακή προστασία.
Η Ορθόδοξη ζωή δεν είναι ουτοπία, όπως θέλουν κάποιοι να μας πείσουν κάποιοι. Πως ο Χριστιανισμός απέτυχε. Τους διαψεύδουν οι Άγιοι που ζούσαν αυτήν την ζωή. Το Ιερό Ευαγγέλιο είναι μάθημα πραότητας, αγάπης και παρηγοριάς των δυστυχισμενών, βιβλίο των ελευθέρων και ισοτίμων προσώπων, ελπίδα, καλό μήνυμα. Για εμάς τους Ορθοδόξους Χριστιανούς Σύνταγμά μας είναι η Αγία Γραφή, είναι το Ευαγγέλιο. 
Έτσι και η ιδιοκτησία, αν εξαλειφθεί το κακό από τον άνθρωπο, γιατί ο άνθρωπος δεν δημιουργήθηκε κακός, πονηρός, φιλάργυρος αλλά έγινε μέσω της παρέμβασης του διαβόλου, δεν έχει λόγο ύπαρξης.  Σ΄ αυτήν την κοινωνία, η ιδιοκτησία θα αποτελεί μία ατομικίστικη κατάσταση. Η προσωπική ή οικογενειακή προστασία θα εξελιχθεί σε μία κοινωνία ελευθερίας και αγάπης, όπου το κακό δεν θα έχει θέση γιατί αυτό είναι η πηγή των συμφορών του ανθρώπου διαχρονικώς. Η κοινωνία ελευθερίας και αγάπης είναι αυτό που είναι η Αγία Τριάδα και θεμελίωσε ο ΧΡΙΣΤΟΣ επί της γης με την Εκκλησία. 
Ας γίνουμε λοιπόν Εκκλησία πραγματική, με κεφαλή μας τον ΧΡΙΣΤΟ έτσι όπως αυτός την θεμελίωσε για να επαναφερθούμε στην αρχική μας ζωή κοντά με τον ΘΕΟ.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΝΤΕΣ & Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Γράφει ο Μιχαήλ Χούλης, Θεολόγος.

Η διαφορά αγίου και καλού ανθρώπου
Η Εκκλησία δεν ονομάζει αγίους τους καλούς ανθρώπους που βοηθάνε τους συνανθρώπους τους και συμμετέχουν στην θεραπεία του πανανθρώπινου πόνου. Μια τέτοια ζωή προσφοράς δεν είναι χριστιανικό μόνο προνόμιο. Για την Εκκλησία άγιος είναι εκείνος ο άνθρωπος που επειδή έζησε με σοβαρότητα την πίστη του στον Χριστό ως Θεό, όχι μόνο μετανοούσε, εξομολογείτο, κοινωνούσε συχνά και συμμετείχε στη λατρεία της Εκκλησίας, αλλά και υπέστη βαθμηδόν μια οντολογική αλλοίωση από την άκτιστο χάρη του Θεού και δεν παρέμεινε στο στάδιο της ηθικής ζωής, αλλά οδηγήθηκε στη μέθεξη του Θεού και στη θέωση. Από το ξεχείλισμα της αγάπης του για τον Χριστό βέβαια προσέφερε και στους αδελφούς του, που αγαπούσε ως εαυτόν. Επομένως τους αγίους ξεχωρίζει η αγάπη προς τον Τριαδικό Θεό και η συνεχής εσωτερική προσευχή προς τον Ιησού Χριστό και όχι μόνο οι ηθικές και καλές σχέσεις προς τους άλλους, που δεν προέρχονται πάντα, και σε όλες τις περιπτώσεις, από αγαθή συνείδηση.            
 
Κανείς δεν γίνεται άγιος από μόνος του, παρά μόνο συμμετέχοντας στην αγιότητα του Χριστού

Ουσιαστικά άγιος είναι μόνο ο Θεός. «Εις άγιος, εις Κύριος, Ιησούς Χριστός, εις δόξαν Θεού Πατρός», ψάλλουμε σε κάθε Κυριακάτικη λειτουργία. Οι πιστοί αγιάζουν όταν ενώνονται με την χάρη του Χριστού και λάμπουν ως εικόνες Του. Μην ξεχνάμε τι παραγγέλνει ο Θεός ήδη από την Π.Δ.: «Να γίνεστε άγιοι, διότι εγώ είμαι άγιος». Ο Χριστός δηλώνει καθαρά ότι είναι το φως του κόσμου και μετέχοντας στο άκτιστο αυτό φως Του αγιαζόμαστε και εμείς κατά χάρη, όπως λέμε, και όχι κατ’ ουσίαν. Δεν μετέχουμε της ουσίας του Θεού, αλλά των ενεργειών του Θεού, και ξεκινώντας από τη παρούσα ζωή συνεχώς θα αγιαζόμαστε μεταβαίνοντες από δόξα σε δόξα.

Αυτό ζητάει ο Θεός από μας, να γίνουμε δηλαδή κατοικητήριο της Θεότητας, δια του Πνεύματος του Αγίου, που κατοικεί μέσα μας, και δια του αγίου βαπτίσματος. Ο σκοπός της ζωής μας είναι να αυξηθούμε «εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού» (Εφεσίους 4,13). Όσοι λοιπόν μιμήθηκαν την ζωή του Χριστού και όσοι τηρούν τις εντολές του, εκείνοι λαμβάνουν την κλήση και την πολλαπλασιάζουν σαν τα τάλαντα του Ευαγγελίου και μπορούμε να πούμε ότι έτσι οι άγιοι όλων των εποχών είναι όχι οι κλητοί μόνο, αλλά και οι εκλεκτοί. Διότι πολλοί είναι όσοι εκλήθησαν, αλλά λίγοι ανταποκρίνονται σ’ αυτό το κάλεσμα, ποιούντες έργα άξια μετανοίας.
 
Μέσω λοιπόν των αγίων βλέπουμε τι θέλει ο Θεός από εμάς, αφού άγιασαν γιατί ακριβώς τήρησαν το θέλημά Του. Ανάλογα βέβαια με τη δύναμη και την ενίσχυση της χάριτος του Θεού στον καθένα, διότι όλοι δεν έχουν την δύναμη εκ Θεού να τρώνε π.χ. ελάχιστα όπως οι ασκητές ή να μην βγαίνουν ποτέ έξω από το κελί τους, όπως βλέπαμε σε παλιούς ασκητές. Όλοι όμως οι πιστοί έχουν την δυνατότητα να προσεύχονται και να ταπεινώνονται και αυτό είναι βασικό ως αρχή της αγιότητας. Οι άγιοι λοιπόν δεν έχουν δική τους αγιότητα, αλλά συμμετέχουν στην αγιότητα του Χριστού και προς τον Χριστό συνεχώς προσανατολίζουν, αφού ο Παράκλητος ενοικεί στην ψυχοσωματική τους υπόσταση. Είναι ζωντανές και έμψυχες πινακίδες προσανατολισμού προς την πηγή της ζωής, τον Τριαδικό Θεό. Αυτό αναφέρεται και στον ευαγγελιστή Ιωάννη, διότι λέγει ότι «όσοι έλαβον αυτόν έδωκεν αυτοίς εξουσίαν τέκνα Θεού γενέσθαι» (α,12), που σημαίνει ότι άγιος είναι κανείς ως υιοθετημένος υιός του Θεού και όχι από κάποια υποτιθέμενη παραψυχολογική δύναμη δική του.

Οι χριστιανοί, ακόμη, αγιάζουν και καθίστανται δοχεία της θείας χάριτος, ανάλογα με την κατά δύναμη άξια προσέλευσή τους στα μυστήρια της Εκκλησίας και την συμμετοχή τους στους εορταστικούς εκκλησιαστικούς κύκλους, που είναι κυρίως δεσποτικοί [για το Χριστό] και θεομητορικοί [για την Παναγία]. Η πνευματικότητά μας είναι και παραμένει λειτουργική και Χριστοκεντρική. Και κορυφαία θέση στην ορθόδοξη πνευματικότητα και ζωή, τη δεύτερη αμέσως μετά την Αγία Τριάδα, έχει φυσικά η Υπεραγία Θεοτόκος, η μητέρα της Ζωής, που είναι ο Χριστός. Η Παναγία και οι άγιοι είναι μέρος της ανθρωπότητας. Τους αισθανόμαστε και προσευχόμαστε σ’ αυτούς ως φίλους και συνοδοιπόρους προς το ποθητό Τέρμα του παραδείσου. Και η Εκκλησία προβάλλει την ζωή τους, τη διδασκαλία τους, τα μαρτύριά τους ως κάλεσμα μιμήσεως της θεάρεστης ζωής τους, μέσα από τις καθημερινές λαϊκές εορταστικές συνάξεις, τα πανηγύρια, τις Κυριακάτικες λειτουργίες, τις προσευχές και τα συναξάρια των αγίων.  
 
Οι άγιοι οδηγούν με το παράδειγμά τους και άλλους ανθρώπους στην σωτηρία
 
Αυτή είναι η δουλειά των αγίων, θα λέγαμε. Πρώτα-πρώτα ο Θεός λέει γι’ αυτούς ότι «τους δοξάζοντάς με δοξάσω» (Α’ Βασιλ. Β’30). Δηλαδή αυτούς που με δόξασαν στην γη, θα τους δοξάσω όχι μόνο στην γη, αλλά και στον παράδεισο. Πώς δοξάζουμε τον Θεό; Με την πίστη μας, την ελπίδα μας, την υπακοή μας στις εντολές του, τηρώντας τον Δεκάλογο εσωτερικά και όχι βαρυγκωμώντας, δείχνοντας έμπρακτη αγάπη προς τους άλλους, θυσιάζοντας πολλές ανέσεις μας χάριν των αναγκεμένων και προσπαθώντας να μην απομακρυνθούμε από το θέλημά Του. Αυτά θέλει ο Θεός από εμάς και μας τα δείχνει η ζωή των αγίων. Πολλοί από τους αγίους μάλιστα βασανίστηκαν και σφαγιάστηκαν για να μην αρνηθούν τον Χριστό και μας προτρέπουν αν χρειαστεί να προτιμήσουμε το μαρτύριο παρά να αρνηθούμε το όνομά Του.
 
Οι φίλοι του Χριστού ομολογούσαν συνεχώς ότι ήσαν και είναι χριστιανοί –αφού και σήμερα υπάρχουν άγιοι- και αυτό καλούμαστε να κάνουμε και εμείς χωρίς να ντρεπόμαστε, σε μια κοινωνία που υποχωρεί στα της πίστεως. Αν λοιπόν ζήσουμε έτσι, όπως εκείνοι, «ο μισθός μας θα είναι πολύς στον ουρανό», επισημαίνει ο ευαγγελιστής Ματθαίος με τα λόγια αυτά του Χριστού (5,12).

Μάλιστα όσοι αφήσουν όλα τα εγκόσμια και αφιερωθούν στον Χριστό, όπως οι ασκητές, οι ιεραπόστολοι, οι μοναχοί κ.λπ., από έρωτα προς τον Θεό και όχι φυσικά για λόγους δόξας, συμφέροντος, χρημάτων κ.λπ., αυτοί θα έχουν εκατονταπλάσιο μισθό και δόξα στους Ουρανούς σε σχέση με μας τους υπόλοιπους, που ζούμε «ησύχιον βίον» και πολύ πιο εύκολο (Ματθ. 19,27 κ.ε.). Αυτοί είναι οι «ευνουχίζοντες (πνευματικά) εαυτούς» χάριν της Βασιλείας του Θεού, όπως εξηγεί ο ίδιος ο Κύριος.
 
Οι άγιοι όχι μόνο οδηγούν προς τον Χριστό, αλλά πρεσβεύουν και μεσιτεύουν για μας στον Χριστό
 
Κάποιοι ετερόδοξοι αρνούνται βέβαια την μεσιτεία των αγίων, αλλά έχουν παρερμηνεύσει τις Γραφές. Είναι δυνατόν να παρακαλούσαν το Θεό οι άγιοι, όσο ζούσαν στην γη, υπέρ της σωτηρίας των συνανθρώπων τους, και όταν η ψυχή τους, μετά τον θάνατό τους, βρέθηκε και βρίσκεται κοντά στον Θεό, να μη ενδιαφέρονται και να μην παρακαλάνε για μας; Αυτό δεν είναι φυσικά λογικό. Έπειτα, μεσίτες όταν λέμε εννοούμε ότι συμμετέχουν στην μεσιτεία του μόνου μεσίτου, που είναι φυσικά ο Χριστός. Ότι δεν είναι αυτόνομα και ανεξάρτητα από Εκείνον μεσίτες. Διότι πόλεις σώζονται μέσω δεήσεων των αγίων (Ιερ. 5,1/Ιεζ. 22,30) -όπως έπραξε και ο Αβραάμ για την σωτηρία των Σοδόμων και Γομόρρων (Γεν. 18,23-33) και ο Μωϋσής για τον ισραηλιτικό λαό (Έξοδ. 32, 9-14)- οι προσευχές τους ανεβαίνουν ως θυμίαμα στον θρόνο του Θεού (Αποκ. 5,8/6,9-11) και χαίρονται για κάθε επιστροφή πλανεμένου προβάτου (Λουκ. 15, 7-10). Ο προφήτης Ηλίας, αν και βρισκόταν στον ουρανό, απάντησε θα λέγαμε στην αίτηση του μαθητή του, Ελισαίου, και δια του Θεού ανοίχθηκαν στα δύο τα νερά του Ιορδάνη (Δ’ Βασιλ. 2,14). Ο ίδιος προφήτης προσευχήθηκε στον Θεό και δεν έβρεξε για τρία χρόνια και πάλι προσευχήθηκε και έπεσε η βροχή και η γη ξαναβλάστησε (Ιακ. 5,17-18). Αλλά και ο αρχιερέας Ονίας και ο  Ιερεμίας, όπως διασώζει το όραμα του Ιούδα του Μακκαβαίου, αν και κοιμηθέντες εν Κυρίω, προσευχόντουσαν για όλους τους Ιουδαίους και για την αγία πόλη Ιερουσαλήμ (Β’ Μακκ. 15,12-14). Άλλωστε «η παράκληση του δικαίου έχει μεγάλη δύναμη και αποτελεσματικότητα» (Ιακ. 5,16). Και οι άγιοι θεωρούνται οι καλύτεροι φίλοι μας στον ουρανό, όπως ακριβώς ήσαν και στη γη. Και με αυτήν την έννοια ονομάζονται πρεσβευτές και μεσίτες. Διότι εισακούουν τις προσευχές μας και εύχονται για μας και παρακαλούν να εκδηλώσει το έλεός Του ο Θεός στον κόσμο του, αφού μετά την εκδημία τους άλλωστε από την εδώ ζωή βρίσκονται σε καλύτερη θέση και έχουν πληρέστερη παρουσία και παρρησία κοντά στον Χριστό. 
 
Βλέπουμε σε εικόνες αγίων κάποιο φωτοστέφανο να περικυκλώνει την κεφαλή τους. Τι συμβολίζει αυτό το φως των αγίων
 
  Οι άγιοι όπως είπαμε απολαμβάνουν την δόξα και το φως του Θεού. Το φως αυτό είναι άκτιστο, δεν είναι εκ του κόσμου αυτού, είναι αδημιούργητο και αιώνιο, όπως και ο Θεός. Οι άγιοι λοιπόν, ως συμμετέχοντες στην χάρη του Θεού, είναι κατά διαστήματα λουσμένοι με το άκτιστο αυτό φως, που είναι ενέργεια του Θεού και όχι η ουσία Του, αν και προέρχεται από την ουσία Του και αυτήν ενεργοειδώς φανερώνει. Την δόξα αυτή του Τριαδικού Θεού συμβολίζει και ο φωτοστέφανος των αγίων στις εικονικές αναπαραστάσεις τους. Την δόξα αυτή αποκαλύπτει ο προφήτης Δανιήλ να διοχετεύεται από τον θρόνο του Θεού (7,9), το φως αυτό βλέπουμε να περιβάλλει τον Μωϋσή στην φλεγόμενη και μη καιόμενη βάτο (Έξοδ. 3,2), αλλά και να καταυγάζει το πρόσωπό του κατεβαίνοντας από το όρος Σινά (Έξοδ. 34,29-30). Μέσω του ιδίου αυτού φωτός ο προφήτης Ηλίας ανυψώνεται στον ουρανό δια πυρίνων αλόγων (Σοφ. Σειράχ 48,9), αλλά και την ουράνια αυτή δόξα Του αφήνει ο Χριστός να φανεί στους μαθητές Του κατά την Μεταμόρφωσή Του (Λουκ. 9,29/Ματθ. 17,2), για να γνωρίσουν όλοι ότι σταυρώθηκε στη συνέχεια, αν και παντοδύναμος Θεός, επειδή και μόνο το θέλησε εκείνος. 
 
Με παρόμοια περιστατικά της φανερώσεως της φωτοειδούς δόξας του Θεού είναι φυσικά γεμάτη η Παράδοση της Εκκλησίας, όπως δεικνύει το παράδειγμα του αγίου Σεραφείμ του Σαρώφ και του μαθητή του Μοτοβίλωφ, που από παραχώρηση Θεού ταυτόχρονα βίωσαν την επίσκεψη του Αγίου Πνεύματος στις καρδιές τους και έλαμψαν ως μικροί ήλιοι, βιώνοντες άρρητες εμπειρίες εκστάσεων ουρανίων. 
 
Πολλοί κύκλοι ετεροδόξων κατηγορούν τους Ορθοδόξους πως θεοποιούν τους αγίους. Ότι τους λατρεύουν σαν Θεούς. Τι απαντά η Ορθόδοξη Εκκλησία

Ορισμένοι που διαδίδουν παρόμοιες απόψεις είναι εντελώς ανίδεοι τού τι σημαίνει Ορθόδοξη πίστη. Κανείς Ορθόδοξος δεν προσεύχεται σε αγίους και δεν επιζητεί τις μεσιτείες τους θεοποιώντας τους. Ούτε φιλώντας τις εικόνες έχουμε την αίσθηση πως ασπαζόμαστε φυσικά τον ίδιο τον άγιο ή τον Θεό. Εμείς λέμε ότι τιμητικά προσκυνούμε και σεβόμαστε τους αγίους και λατρευτικά μόνο τον Θεό. Άλλωστε βαπτιζόμαστε εις το όνομα του Tριαδικού Θεού (όχι στο όνομα κάποιου αγίου) και ολόκληρη η λατρεία μας (προσευχές, ύμνοι, θεία κοινωνία, ακολουθίες, ευχές, απολυτίκια αγίων κ.λπ.) είναι αφιερωμένη στον Θεό, άσχετα αν ο κάθε ναός είναι αφιερωμένος σε κάποιον άγιο ή αγία. Ακόμη, οι ίδιοι οι άγιοι, μάρτυρες, ασκητές, ομολογητές κ.λπ. τον Θεό ελάτρευσαν, σ’ αυτόν προσευχόντουσαν και γι’ αυτόν θυσίασαν τις ζωές τους. Με ποια λογική λοιπόν ισχυρίζονται κάποιοι ότι οι Ορθόδοξοι λατρεύουν μόνο τους αγίους, αντί του Τριαδικού Θεού;

Το ίδιο ισχύει όπως είπαμε και για τις εικόνες. Η τιμή που εκφράζουν οι πιστοί κατευθύνεται στα πρωτότυπα πρόσωπα που εικονίζουν, στον ουράνιο κόσμο των αγίων και των πνευμάτων, και όχι εννοείται στα υλικά κατασκευής της εικόνας (βλ. «Η λατρεία του Θεού και η τιμητική προσκύνηση των αγίων», Γεωργίου Π. Σωτηρίου, έκδ. Ι.Μ. Αγίας Παρασκευής Δομήρου Σερρών, σελ. 67-73). Τιμώντας δηλαδή τους αγίους, ή τις αγίες γυναίκες ή τα λείψανά τους, εξαίρουμε την αυταπάρνηση, τον ηρωισμό, την αφοσίωσή τους στο Θεό, τον ενάρετο βίο τους, την αγάπη τους προς τους συνανθρώπους τους. Γίνονται έτσι οι άγιοι ένα παράδειγμα για όλους μας, αφού και ο απόστολος των εθνών μάς προτρέπει: «Να επιδιώκετε την ειρήνη με όλους«.» επιδιώκετε και την αγιότητα, χωρίς την οποία κανείς δεν θα αντικρίσει τον Κύριο» (Εβρ. 12,14). Και πώς είναι δυνατόν στην Παλαιά Διαθήκη να τιμάται και να δοξάζεται λ.χ. ο ευσεβής βασιλιάς Εζεκίας μετά τον θάνατόν του από όλους τους Ιουδαίους και Ιεροσολυμίτες (Β’ Παρ. 32,33) και να μην δοξάζονται και τιμώνται μετά θάνατον οι άγιοι της Εκκλησίας;

Άλλωστε ο Θεός αρνείται στην Παλαιά Διαθήκη την τιμή και λατρεία των ειδώλων, δηλαδή θεοποιημένων αντικειμένων, ζώων ή ανθρώπων και όχι την καθημερινή, θρησκευτική και λατρευτική χρήση διαφόρων πραγμάτων και εικόνων προς δόξαν του ονόματός Του. Διότι και ο Μωυσής διετάχθη από τον Θεό να κατασκευάσει δύο Χερουβείμ στα δύο άκρα του ιλαστηρίου της Διαθήκης (Έξοδ. 25,18-20), και ο βασιλιάς Σολομώντας σκάλισε αγγέλους Χερουβίμ, φοίνικες, βόδια, λέοντες και άνθη στο Ναό που οικοδόμησε. με τα οποία ανάγλυφα σχήματα όμως και σχέδια ο Θεός ευαρεστήθηκε (Α’ Βασιλ. 9,3), διότι δεν τοποθετήθηκαν στους τοίχους για να λατρεύονται αλλά για τον καλλωπισμό του ναού του Θεού και την ένδειξη σεβασμού και αγάπης προς Αυτόν.
     
Η θεολογία της Εκκλησίας για το πώς αγιάζουν οι χριστιανοί και για τα άγια λείψανα

Τα άγια λείψανα είναι η απόδειξη ότι υπάρχει Θεός και αφθαρτοποιεί την κτίση προς δόξαν Του και για την σωτηρία όλων. Τα λείψανα πολλών αγίων (και όχι όλων) μένουν άφθαρτα γιατί η χάρη του Θεού τούς είχε ιδιαίτερα επισκεφθεί όσο ζούσαν εν τω κόσμω, έχουν καταστεί σκεύη εκλογής του και η ενέργεια του Θεού έχει κατασκηνώσει στην καρδιά τους. Είναι μια απόδειξη ακόμη ότι θα αναστηθεί και το σώμα μας στην Δευτέρα Παρουσία, διότι όπως λέμε και στο Σύμβολο της Πίστεως: «Προσδοκώ ανάσταση νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος».  Άνθρωπος για την ορθόδοξη χριστιανική μας πίστη δεν είναι μόνο η ψυχή, αλλά ψυχή και σώμα ενωμένα σε ένα αδιάσπαστο σύνολο, αφού και αυτός ο θάνατος είναι προσωρινός και δεν θα κρατήσει διαζευγμένα τα σώματα από τις ψυχές τους εσαεί.

Ο άγιος του οποίου το σκήνωμα διατηρείται ακέραιο έχει φτάσει στην φιλόθεη κατάσταση εκείνη που ονομάζουμε θέωση. Τα στάδια της κατά Χριστόν ζωής είναι τρία, χωρίς φυσικά να υπάρχουν μεταξύ τους στεγανά. Είναι το στάδιο της καθάρσεως, του φωτισμού του νοός και της θέωσης. Στο στάδιο της καθάρσεως ο χριστιανός παλεύει με την αμαρτία και με την χάρη του Θεού και με τη δική του άσκηση φτάνει στο σημείο να μην ενδίδει στις ορέξεις της σαρκός, στη σειρήνα της ηδονής και στο κοσμικό φρόνημα, ενώ μένει ταπεινός και επιδίδεται στην προσευχή και την έμπρακτον αγάπη. Στο στάδιο του φωτισμού του νοός, ο νους του πιστού, δηλαδή ο οφθαλμός της ψυχής του, ανοίγει στην παντοδύναμη χάρη του Θεού και ο χριστιανός αποκτά θείες εμπειρίες του Χριστού, όπως την διόραση, την προόραση, την μακρινή ακοή κ.α. Δυνάμεις, που όμως δεν είναι δικές του, αλλά του Αγίου Πνεύματος που έχει κατασκηνώσει μέσα του. Στην κατάσταση αυτή ο άγιος δεν βιώνει πλέον λύπη, οδύνη και στεναγμούς, αλλά την αναφαίρετη και μοναδική χαρά του ουρανίου πολιτεύματος που ζει από αυτή τη ζωή. Λιώνει μάλιστα από αγάπη ο μεταμορφωμένος πια άνθρωπος για όλη την κτίση και για τα άλογα ζώα, αλλά περισσότερο για τον συνάνθρωπό του και με τις θερμές προσευχές του απευθύνεται στον μόνο δυνάμενο να βοηθήσει ουσιαστικά παντεπόπτη Κύριο.

Στο ανώτατο στάδιο της θεώσεως ο χριστιανός λούζεται από τις ακτίνες του θείου και ακτίστου φωτός και για όσο διάστημα διαρκούν αυτές οι εμπειρίες κοινωνίας με τον Θεό, ο πιστός δεν νοιώθει πόνο, πείνα, δίψα ή άλλη βιολογική ανάγκη, αφού δεν τρέφεται πλέον από την βιολογία του, αλλά από την χάρη του Θεού. Αυτό το τελευταίο και μεγαλύτερο στάδιο πίστεως και έμπρακτης χριστιανικής ζωής, από αυτήν ήδη την ζωή, «δημιουργεί» τα άφθαρτα λείψανα των αγίων -αν και η αφθαρσία των λειψάνων δεν παύει να είναι ένα δώρο του Θεού σε ορισμένους αγίους (και η σωτηρία άλλωστε) και δεν είναι κατάσταση που φτάνει κανείς με τις δικές τους δυνάμεις. Δίδεται βέβαια σε εκείνους που έζησαν με πάθος την ελπίδα και πίστη τους στον Θεό και δεν συνθηκολόγησαν με το κοσμικό πνεύμα ή δεν ενέδωσαν έως τέλους στις παγίδες του εχθρού.

Ο σκοπός επομένως της ζωής όλων μας είναι να γίνουμε άγια λείψανα, δεδομένου ότι ο θάνατος θα μας εύρει όλους και κανείς δεν θα ξεφύγει από την ανθρώπινη αυτή, παρεκκλίνουσα από το αρχικό σχέδιο του Θεού, μοίρα. Τα άγια λείψανα λοιπόν σηματοδοτούν την «αιώνιο ζωή και το μέγα έλεος» και προσανατολίζουν προς την ακοίμητο δόξα που περιμένει όλους μας, αφού καθαρίσουμε τις αισθήσεις μας και βαδίσουμε πραγματικά στα χνάρια του Χριστού.  Είναι πνευματικοί φάροι, που κρατούν σε εγρήγορση διαχρονική τις προς τάσιν εκκοσμικεύσεως γενεές των χριστιανών, ώστε να μην ξεφύγουν από τον μόνο άξιο δρόμο της ζωής και παρασυρθούν από τα κύματα που σηκώνει το παμφάγο στόμα του άδη. Είναι οδοδείκτες που διαλαλούν ότι ο σκοπός της ζωής είναι η προσωπική μας Πεντηκοστή και η εμπειρία της Φλεγόμενης Βάτου του Μωυσή, που αποκτάται δωρεάν δια του φαρμάκου της αθανασίας, της Θείας δηλαδή Κοινωνίας και της διαρκούς μετανοίας. 
 
Οι μαρτυρίες από την Αγία Γραφή και την Ιερά Παράδοση ότι ο σκοπός των ανθρωπίνων σωμάτων είναι να αγιάσουν και αφθαρτοποιηθούν, καθώς και οι ψυχές τους
 
Ο απόστολος Παύλος μάς λέγει ότι τα σώματά μας είναι ναός του αγίου Πνεύματος που κατοικεί μέσα μας και ότι πρέπει να δοξάζουμε τον Θεό  καί με τα σώματά μας καί με τις ψυχές μας, που και τα δύο ανήκουν στον Θεό (Α’ Κορ. 6,15-20).  Συνεχίζει μάλιστα σε άλλο σημείο για να πει ότι το ευτελές σώμα μας θα μετασχηματίσει ο Θεός και θα το μεταποιήσει σε σώμα σύμμορφο με το σώμα της δόξας Του (Φιλιππ. 3,21). Ευωδία των λειψάνων, θαυματουργία αυτών, καθώς και αντικειμένων των αγίων και τιμή προς αυτά αναφέρονται σε πολλά σημεία της Καινής Διαθήκης (Β’ Κορ. 2,15/Ματθ. 9,20/Μαρκ. 6,13/Πράξ. 29,12), αλλά και της Παλαιάς Διαθήκης. Στο Β’ Βασιλειών 13,20-21 περιγράφεται η περίπτωση πεθαμένου που τον έριξαν στον τάφο του προφήτη Ελισαίου και μόλις ήρθε σε επαφή με τα οστά του προφήτη, θαυματουργικά ο νεκρός ζωντάνεψε και έζησε. Παρόμοια πίστη αναφέρεται και στο Γ’ Βασιλ., όπου γέροντας προφήτης παρεκάλεσε τα παιδιά του να τον θάψουν όταν πεθάνει στον ίδιο τάφο που είχε θαφτεί κάποιος άνθρωπος του Θεού, ώστε τα οστά του αγίου ανθρώπου να οδηγήσουν με την δύναμη του Θεού και τον προφήτη στην σωτηρία (13,25-31) (βλ. π. Αντωνίου Αλεβιζόπουλου, «Η Ορθοδοξία μας», Αθήνα 1994, σελ. 463-465).

Η τιμή προς τα άγια λείψανα επικρατούσε σε όλη την Εκκλησία, από τα πρώτα χριστιανικά χρόνια.  Από το Μαρτύριο του Αγίου Πολυκάρπου μαθαίνουμε ότι οι πρώτοι χριστιανοί συναθροίζονταν στους τάφους των μαρτύρων, τελούσαν πάνω στα λείψανά τους τη θεία λειτουργία και τιμούσαν ιδιαίτερα τη μνήμη τους. Με το λείψανο του αγίου Κυπριανού γινόντουσαν πολλά θαύματα, όπως διασώζει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, ενώ το τίμιο και χαριτόβρυτο λείψανο της αγίας Ιουλίττας, λέγει ο Μέγας Βασίλειος, αγιάζει την πόλη, τους επισκέπτες και τους αρρώστους. Τέλος, και ο μελίρρυτος ποταμός της σοφίας, ιερός Χρυσόστομος, κηρύττει ότι οι ναοί, οι λειψανοθήκες των αγίων και πολύ περισσότερο τα ίδια τα οστά τους, οδηγούν στην ψυχοσωματική υγεία, στην απομάκρυνση των δαιμονίων και την ελευθερία από την καταδυνάστευσή τους (βλ. Αντωνίου Αλεβιζόπουλου, «Εγχειρίδιο αιρέσεων…», έκδ. Ι.Μ. Νικοπόλεως και Πρεβέζης, σελ. 63-66).

Τα λείψανα επομένως των αγίων που διατηρούνται ανέπαφα είναι ένα συνεχές θαύμα. Διότι είναι απολύτως λογικό να πιστεύει κανείς ότι όπως η μηλωτή του προφήτη Ηλία που διαχώρισε τα νερά του Ιορδάνη, τα μαντήλια της κεφαλής ή του λαιμού του αποστόλου Παύλου (Πράξ 19,12) και η σκιά του αποστόλου Πέτρου (Πράξ. 5,15) έκαναν «σημεία και τέρατα» όσο εκείνοι ζούσαν, έτσι και τα ίδια τα άφθαρτα σώματα των αγίων, που παραμένουν στην υπηρεσία των ανθρώπων, επιτελούν ουκ ολίγα θαύματα. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, αφού επισημαίνει ότι στην εποχή του τα θαύματα ιάσεων έχουν λιγοστέψει ανάμεσα στους πιστούς, διότι έχει απλωθεί πλέον ο Χριστιανισμός στον κόσμο και το ανώτερο θαύμα είναι η απαλλαγή από την αμαρτία, μας λέγει ακόμη ότι στα λείψανα των αγίων παρευρίσκεται όχι κάποια ψυχική δύναμη, αλλά εκείνη η δύναμη του Αγίου Πνεύματος, που προσανατολίζει συνεχώς προς την ανάσταση των σωμάτων με τα θαύματα που επιτελούν (εις τον ιερομάρτυρα Βαβύλα, ΕΠΕ 37). Επομένως τα σώματα των αγίων θαυματουργούν λόγω της σύνδεσης των χριστιανών  -όσο ζούσαν πάνω στη γη- με το σώμα του Χριστού, του οποίου η χάρη είναι αποταμιευμένη στην Εκκλησία και στην οποία αυτή χάρη εμποτίζεται και το σώμα του πιστού, εφόσον ζει έμπρακτα την ορθόδοξη χριστιανική πίστη του, ασκείται, κοινωνεί, ταπεινώνεται και αγαθοεργεί. 
    
Τέλος, ο Θεός είναι πάντα νέος, είναι ό,τι πιο όμορφο υπάρχει και η αγάπη του δεν έχει όρια. Και μας καλεί στον δρόμο της αγιότητας, γιατί Εκείνος είναι όντως άγιος και μόνο αυτός ο τρόπος ζωής θα επικρατήσει στους αιώνες των αιώνων. Ο Θεός δεν είναι φόβητρο ή αστυνόμος του ουρανού, που αναζητάει παντού τον ένοχο για να τον καταδικάσει, όπως σκεφτόντουσαν κάποτε στη Δύση. Ο άνθρωπος είναι αντίθετα εκείνος που από μόνος του, και με σκέψεις, λόγια ή έργα, απομονώνεται και χάνει την Χάρη του Θεού. Δηλαδή με τον τρόπο της ζωής του αποτυχαίνει, αστοχεί να βαδίσει την οδό της αλήθειας και αποξενώνεται απ’ το πρόσωπο του Κυρίου και από την κοινωνία με τους συνανθρώπους του. Ο Καρλ Ράινερ, ένας σπουδαίος γερμανός θεολόγος, περίπου έλεγε: ‘Δόξα τω Θεω, που ένα 60% των απόψεων περί Θεού, στις οποίες ορισμένοι πιστεύουν σήμερα, δεν ισχύουν πραγματικά για τον Θεό’. Πώς θα βρούμε επομένως πραγματικά τον Θεό και την γνήσια εικόνα του; Είναι αλήθεια πως ο ίδιος Θεός αποκαλύπτεται προσωπικά μέσα στην Εκκλησία Του, δια της πίστεως, της μυστηριακής ζωής και της άδολης αγάπης. Αποκαλύπτεται στις καθαρές καρδιές, που με την προσευχή και την άσκηση έχουν γίνει χώρος διαμονής Του.

Πηγή: Νεκροί για τον Κόσμο.

Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΦΡΟΕΣΣΑ & ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΤΟΝ ΣΑΜΑΡΑ

Οι δραστηριότητες του Βασιλέως
Οι Βασιλείς μας Κωνσταντίνος και Άννα-Μαρία, ως γνωρίζετε, βρέθηκαν στις Σπέτσες με την σύζυγό του Άννα- Μαρία.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Real.gr "το ζευγάρι πήρε μέρος στους διεθνείς αγώνες Spetses Classic Yacht Race με το σκάφος τους «Αφρόεσσα» στην κατηγορία «Καΐκια». Ο Κωνσταντίνος πήρε τιμητική πλακέτα για το σκάφος και η Άννα- Μαρία πήρε βραβείο για την «Καλύτερη Εμφάνιση Πληρώματος». Το ζευγάρι απόλαυσε για άλλη μια φορά την συμμετοχή του στους αγώνες και συνεχίζει τις καλοκαιρινές του διακοπές. Όσον αφορά τον πρίγκιπα Νικόλαο, μπορεί να βρίσκεται στην Ελλάδα, αλλά δεν πήγε στις Σπέτσες, αφού είχε επαγγελματικές υποχρεώσεις στην Αθήνα".

Στις 24 Ιουνίου του Αγίου Πνεύματος, ενώ ο Αντώνης Σαμαράς πρόδιδε για 3η φορά την παράταξή του στο ΠαΣοΚ και ετοίμαζε να την βάλει δυναμικότερα στην νέα κυβέρνηση, ένα μήνυμα, καθώς μεταφέρθηκε μέσω τρίτου προσώπου, έφτασε στον πρωθυπουργό. Η παραίνεση του Βασιλέως μας να μην προχωρήσει σε καμία περίπτωση σε ανασχηματισμό ημέρα Τρίτη, γιατί είναι γρουσουζιά!
Η σύσταση εννοείται, όπως αποδείχθηκε, αγνοήθηκε. Άφησε άπαντες άφωνους το συγκεκριμένο μήνυμα του Βασιλέως ακόμα και εμάς!

Η ΣΥΝΑΞΙΣ ΤΩΝ 12 ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

Ἡ ἑορτή τῆς σύναξης τῶν δώδεκα ἀποστόλων ἀποτελεῖ ἀντανάκλαση τῆς μεγάλης χθεσινῆς ἑορτῆς τῶν πανευφήμων καί πρωτοκορυφαίων ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου, προεκτείνει δηλαδή τήν τιμή πού ἀποδίδει ἡ ᾽Εκκλησία μας στούς μεγάλους αὐτούς ἀποστόλους: κατά τήν ὑμνολογία, στόν μέν Πέτρο τήν τιμή τοῦ  προεξάρχοντος τοῦ κύκλου τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ, στόν δέ Παῦλο τήν τιμή  τοῦ κοπιάσαντος ὑπέρ πάντας ἄλλους στό κήρυγμα τοῦ εὐαγγελίου σέ ὅλα τά ἔθνη. Συμβαίνει κάτι παρόμοιο μέ ὅ,τι διαπιστώνουμε στίς μεγάλες ἑορτές τῆς ᾽Εκκλησίας: μετά ἀπό ἕνα σπουδαῖο γεγονός, τήν ἑπομένη τιμᾶται τό πρωταγωνιστοῦν πρόσωπο, ὅπως π.χ. τήν ἑπομένη τῶν Χριστουγέννων ἑορτάζουμε τή σύναξη τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, τήν ἑπομένη τῶν Θεοφανείων ἑορτάζουμε τή σύναξη τοῦ ᾽Ιωάννη τοῦ Προδρόμου κ.ο.κ. ᾽Αντιστοίχως λοιπόν σήμερα: μετά τήν ἑορτή τῶν πρωτοθρόνων λεγομένων ἀποστόλων ἑορτάζουμε συνολικά ἐκείνους πού εἶχαν τήν ἴδια ἰδιότητα μέ αὐτούς, τήν ἰδιότητα καί τό χάρισμα τοῦ ἀποστόλου.
Ἡ σύναξη τῶν ἀποστόλων, πέραν τοῦ ὅτι δίνει τήν ἀφορμή γιά νά δεῖ κανείς τήν κατά Χριστόν βιοτή καί τό ἔργο καθενός ἀπό αὐτούς, θέτει τόν προβληματισμό τῆς ἀποστολικότητας τῆς ᾽Εκκλησίας, τί σημαίνει δηλαδή ὅτι ἡ ᾽Εκκλησία εἶναι ἀποστολική, ὅπως τό ὁμολογοῦμε διαρκῶς στό σύμβολο τῆς πίστεως:  πιστεύουμε ῾εἰς μίαν, ἁγίαν, καθολικήν καί ἀποστολικήν ᾽Εκκλησίαν᾽. Ἡ ᾽Εκκλησία μας λοιπόν εἶναι ἀποστολική, διότι θεμελιώνεται ῾ἐπί τῷ θεμελίῳ τῶν ἀποστόλων᾽. Βασικός θεμέλιος λίθος, βασικό ἀγκωνάρι εἶναι ὁ ᾽Ιησοῦς Χριστός - ὁ Ἱδρυτής καί ἡ Κεφαλή τῆς ᾽Εκκλησίας - ὑπόλοιποι θεμέλιοι λίθοι, κατά τό θέλημα τοῦ Χριστοῦ, εἶναι οἱ ἀπόστολοί Του. ᾽Εκεῖνοι κλήθηκαν ἀπό τόν Χριστό καί ἔλαβαν τήν ἐντολή νά εἶναι οἱ μάρτυρές Του, ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς, νά φανερώνουν δηλαδή τή ζωή Του καί νά συνδέουν μέσω αὐτῶν τούς ἀνθρώπους μέ τόν Χριστό καί διά τοῦ Χριστοῦ ἐν Πνεύματι ἁγίῳ μέ τόν Θεόν Πατέρα. ῾Ὅ ἀκηκόαμεν, ὅ ἑωράκαμεν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἡμῶν, ὅ ἐθεασάμεθα καί αἱ χεῖρες ἡμῶν ἐψηλάφησαν, περί τοῦ λόγου τῆς ζωῆς,… ἀπαγγέλλομεν ὑμῖν, ἵνα καί ὑμεῖς κοινωνίαν ἔχητε μεθ᾽ ἡμῶν. Καί ἡ κοινωνία δέ ἡ ἡμετέρα μετά τοῦ πατρός καί μετά τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ᾽ (Α´᾽Ιωάν. 1, 1-3).

῎Ετσι κανείς δέν μπορεῖ νά ἔχει σχέση μέ τόν Χριστό ἔξω ἀπό τήν κοινωνία μέ τούς ἀποστόλους, πού σημαίνει δέν μπορεῖ κανείς νά ζεῖ τόν Θεό ἔξω ἀπό τήν ᾽Εκκλησία, ἡ ὁποία εἶναι ἀποστολική. Κάθε διαφορετική ἐκτός ᾽Εκκλησίας σχέση μέ τόν Θεό - διότι ῾τό Πνεῦμα ὅπου θέλει πνεῖ᾽ - συνιστᾶ ἁπλῶς δρόμο, πού ὁδηγεῖ τόν καλοπροαίρετο ἄνθρωπο μέσα στήν ᾽Εκκλησία καί ὄχι κατευθεῖαν στόν Θεό. ῎Ας θυμηθοῦμε ἐν προκειμένω τόν ἅγιο Κορνήλιο: μπορεῖ οἱ προσευχές του νά ἀνέβαιναν ὡς θυμίαμα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ὅπως σημειώνουν οἱ Πράξεις τῶν ᾽Αποστόλων, ᾽Εκεῖνος ὅμως ἔστειλε τόν ἀπόστολο Πέτρο, προκειμένου νά τόν κατηχήσει καί νά τόν βαπτίσει, ὥστε ὡς μέλος τῆς ᾽Εκκλησίας νά ἔχει ζωντανή καί ἐνεργή σχέση μαζί Του. 

Μέ βάση τά παραπάνω: ἡ ἀποκάλυψη τοῦ Χριστοῦ τελειώνει μέ τόν θάνατο καί τοῦ τελευταίου τῶν ἀποστόλων, συνεπῶς ἡ ἀποκάλυψη δέν συνεχίζεται, ἐνῶ  κοινωνία μέ τούς ἀποστόλους  στό χῶρο τῆς ᾽Εκκλησίας σημαίνει  1) ὑπακοή σέ ὅ,τι ἐκεῖνοι δίδαξαν γιά τόν Χριστό, ὅτι δηλαδή εἶναι ὁ ἐνανθρωπήσας Θεός πού ἦρθε πρός σωτηρία τοῦ κόσμου, 2) μίμηση, ὅσον τό δυνατόν σέ ἐμᾶς, τῆς θεοφιλοῦς ζωῆς τους: νά ἀκολουθοῦμε δηλαδή τά δικά τους χνάρια ζωῆς, τά ὁποῖα ῾πατᾶνε᾽ πάνω στά χνάρια τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ.

Πηγή: blog "Ακολουθείν" του π. Γεωργίου Δορμπαράκη.

ΕΥΧΕΣ ΣΤΟΝ ΔΙΑΔΟΧΟ ΠΑΥΛΟ Β΄

Η τριμελής επιτροπή του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος" εύχεται στον Διάδοχο Παύλο τον Β΄ χρόνια πολλά παρά ΘΕΩ με προσωπική και οικογενειακή ευτυχία και επιτυχία, μεστά υγείας και θείων δωρεών και σύντομο επαναπατρισμό κατά τον δρόμο του των γονέων του. Βεβαίως, έχει υποχρεώσεις στο εξωτερικό αλλά η βάση του να γίνει η Ελλάδα.. Γιατί θα κληθεί να βασιλεύσει μετά τον πατέρα του, ΘΕΟΥ και λαού θελόντων. 
Ο Ελληνικός λαός περνά δύσκολες στιγμές και η Ελληνική Βασιλική Οικογένεια, που πάντα βρισκόταν δίπλα σ΄ αυτόν τον λαό είτε στις χαρές, είτε στις λύπες, είτε στις δοκιμασίες και τους αγώνες του, τώρα καλείται να δώσει το στίγμα της δυναμικής παρουσίας της επ΄ ωφελεία του Πατρίδας και του λαού, πιστή πάντοτε στον Τριαδικό ΘΕΟ και την ελπίδα μας την ΠΑΝΑΓΙΑ!

Πέμπτη 27 Ιουνίου 2013

Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ, ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΑΣΟΚ-ΝΔ

Γράφει ένας εκ των διαχειριστών του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Αποκάλυψη στην εκπομπή του "Όλη η Ελλάδα μία γειτονιά" έκανε στην εκπομπή του στις 26 Ιουνίου 2013 ο Γιώργος Καρατζαφέρης. Αποκάλυψε ότι το καλοκαίρι του 1994 στο Λαγονήσι σε συγκέντρωση-παραθέριση δημοσιογράφων όπου ήταν παρών εμφανίστηκε η τότε εν δόξαις και τιμαίς παντοδύναμη Μιμή Λιάνη (ναι, ναι με την βίλα 2.500.000.000 δρχ).
Εκεί ο Καρατζαφέρης της πρότεινε να βάλει ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου υποψήφιος το επόμενος έτος (Μάρτιος 1995) για Πρόεδρος Δημοκρατίας με στήριξη από ΝΔ και ΠαΣοΚ με αντάλλαγμα να δημιουργηθεί δικομματική κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ (μισά υπουργεία ΠαΣοΚ, μισά της ΝΔ). Ο Καρατζαφέρης ήθελε να πάρει την κυβέρνηση από το ΠαΣοΚ και να ξαναβγεί η ΝΔ.
Τελικά όμως η πρόταση αυτή δεν ευοδώθηκε, όταν ο Σαμαράς, αρχηγός της Πολιτικής Άνοιξης (ΠολΑν) στήριξε το ΠαΣοΚ στην επιλογή Στεφανόπουλου ως Προέδρου της Δημοκρατίας.

ΓΙΑΤΙ ΕΦΥΓΕ Η ΔΗΜΑΡ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Γράφει ένας από τους διαχειριστές του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Μόνο για την ΕΡΤ δεν έφυγε η ΔΗΜΑΡ απ΄ την κυβέρνηση. Στην ευρύτερη περιοχή μας (της Μεσογείου) παίζονται πολλά γεωστρατηγικά παιχνίδια. Και όπως ανέφερε ο αγαπητός φίλος και συνδιαχειριστής κάθε πολιτικός αρχηγός κατευθύνεται ή πιέζεται από ένα ή περισσότερα Lobbies. 
Σαμαράς (ΝΔ) & Βενιζέλος (ΠΑΣΟΚ) από το γερμανοευρωπαϊκό παράγοντα (lobby). Τσίπρας (ΣΥΡΙΖΑ) & Κουβέλης (ΔΗΜΑΡ) από τον αμερικανικό παράγοντα (lobby) Ας αφήσουμε προς το παρόν έξω το σιωνιστικό lobby και τα κόμματα: ΑΝΕΛ, Χρυσή Αυγή & ΚΚΕ. Για τα λόμπι δείτε εδώ: ΛΟΜΠΙ & ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ.
Ο Σαμαράς υπήρξε άνθρωπος των Αμερικανών. Έριξε καθ΄ υπόδειξιν τους την κυβέρνηση Μητσοτάκη με το αμερικανόφιλο κόμμα του "Πολιτική Άνοιξη". Ο Σαμαράς όμως στην πρόσφατη ιδιωτικοποίηση του νερού (ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ) επιχείρησε κάτι ενάντια στα συμφέροντα των Αμερικανών και θα καταλήγαμε σε επανάληψη του επεισοδίου με τον Καραμανλή το 2009 αλλά με διαφορετικά πρόσωπα. 
Τι έγινε στην ιδιωτικοποίηση των ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ. Προσέξτε:
Ο Σαμαράς ήθελε: η ΔΕΠΑ στους Ρώσους, ο ΔΕΣΦΑ στους Αζέρους. Το Αζερμπαϊτζάν είναι δορυφόρος των ΗΠΑ και ημιδορυφόρος της Τουρκίας. Οι Αμερικανοί δεν θέλουν τους Ρώσους στο παιχνίδι, οι οποίοι Ρώσοι πολλάκις προσπάθησαν να διεισδύσουν στην Ελλάδα (ενεργειακά, οικονομικά, τουριστικά κλπ) αλλά η αμερικανογερμανόδουλη ηγεσία της χώρας μας της κλείνει πάντα την πόρτα. Οι Ρώσοι έφυγαν από το παιχνίδι της ιδιωτικοποίησης.
Η ΕΡΤ δίνει την αφορμή στην ΔΗΜΑΡ να φύγει. Ο Κουβέλης ενώ είναι έτοιμος από τις 19 Ιουνίου 2013 για συμφωνία την Πέμπτη το βράδυ, το μεσημέρι της Πέμπτης 20 Ιουνίου επιστρέφει στις αδιάλλακτες κομματικές του θέσεις. Έτσι, ξαφνικά; Τι προηγήθηκε. Ο αμερικανικός παράγων. Αυτό προηγήθηκε. Η αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ ήταν μήνυμα στον Σαμαρά πως θα σου ρίξω στην κυβέρνηση και να περιμένετε σε λιγότερο από ένα χρόνο επίσκεψη του Σαμαρά στις ΗΠΑ!

Επίλογος
Αυτή είναι η ηγεσία της χώρας. Αυτή ξεπουλά την χώρα, εξαιτίας της αυτοκτονούν Μ.Ο. 2 άνθρωποι την μέρα. Εξαιτίας της το 50% καταφεύγει στους σκουπιδοτενεκέδες για φαγητό. Εξαιτίας πένεται ο Ελληνικός λαός.
Στείλτε τους στον κάλαθο των αχρήστων. Ας ήταν εδώ ο Κωνσταντίνος ΙΓ΄. Μπορεί να συνέβαιναν οι λαμογιές των ξένων κέντρων εξουσίας και να πολεμείτο γιατί δεν υποτάσσεται στον Σιωνισμό αλλά σίγουρα δεν θα διακυβευόταν το μέλλον της χώρας και ούτε θα είχε φθάσει σημείο εσχάτου εξευτελισμού, ταπείνωσης, ρεζιλέματος και δανεισμού.

ΑΠΟΚΕΦΑΛΙΣΜΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΕΑ ΣΤΗΝ ΣΥΡΙΑ! ΕΜΕΙΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΜΕ ΤΖΑΜΙ!


Απίστευτο σοκ προκαλεί στην παγκόσμια κοινή γνώμη το απίστευτης βαρβαρότητας βίντεο όπου ισλαμιστές αντάρτες και μισθοφόροι στη Συρία σφάζουν σαν τα σκυλιά ανθρώπους, μεταξύ των οποίων και ένα ρασοφόρο χριστιανό.
Ακούγοντας με προσοχή το βίντεο διακρίνονται οι λέξεις «altemarine» που σημαίνει μητροπολίτης ή επίσκοπος και «Alepi» που σημαίνει Χαλέπι. Όλοι θέλουν να πιστεύουν πώς το βίντεο αυτό δεν έχει σχέση με τους δύο απαχθέντες Μητροπολίτες από τους ισλαμιστές αντάρτες της Συρίας.
Όπως και να ‘χει πάντως το βίντεο προκαλεί ανατριχίλα. «Οι μαχητές για τη δημοκρατία» στη Συρία, οι ισλαμιστές, σφάζουν με μαχαίρι χριστιανούς σε δημόσια θέα, υπό τις ιαχές του πλήθους που ζητωκραυγάζουν και αναφωνούν «Ο Θεός είναι μεγάλος».
Ότι φώναζαν δηλαδή και οι ισλαμιστές στην τελευταία μεγάλη συγκέντρωσή τους στην Ομόνοια.
Αξίζει να σημειωθεί πως για αυτούς τους αντάρτες – σφαγείς η Ελληνική μαζί με τις άλλες Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, υπέγραψε πριν έναν μήνα την άρση του εμπάργκο στην πώληση όπλων που μπορούν να τους κάνουν κυρίαρχους στην περιοχή.

Πηγή: news.princeoliver.com

Σχόλιο ΔΕΡ
Εμείς εδώ ετοιμάζουμε τζαμί, θέλουμε να τους δώσουμε δικαιώματα όταν σε 20 χρόνια οι Μουσουλμάνοι θα είναι πλειοψηφία στην Ευρώπη και σε 50 χρόνια όλη η Δύση μουσουλμανική!!! ΑΙΣΧΟΣ στους κυβερνώντες και σ΄ όλα αυτά τα καλόπαιδα που υποστηρίζουν τους Μουσουλμάνους. Η εικόνα αυτή του Αρχιμανδρίτη ας αρχίσει να γίνει συνήθεια διότι σύντομα θα είναι και στην γειτονιά σας. 
ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΡΕ! Δείτε το βίντεο:
.


Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΒΑΣΙΛΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ: Ο ΠΑΥΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

Γράφει ένας εκ των διαχειριστών του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Θα παραθέσουμε και τις δικές μας άγνωστες βασιλικές ιστορίες που πρέπει όλος ο Ελληνικός λαός ανεξαρτήτως διαφορών και ιδεολογιών να τις διαβάσουν και έχουν μέσα τους την Ελλάδα, τον πατριωτισμό, την αγάπη προς την Πατρίδα θα καταλάβουν για τι ανθρώπους μιλάμε.
Στο άρθρο μου θα αναφερθώ σε μία εν πολλοίς άγνωστη ιστορία που ο τότε Διάδοχος Παύλος Α΄ ζήτησε 3 φορές από τους Άγγλους να μεταβεί δίπλα στον αρχηγό της ΕΔΕΣ Ναπολέοντα Ζέρβα να πολεμήσει τον κατακτητή Γερμανό και να απελευθερώσει την Βόρειο Ήπειρο από την αλβανική κατοχή. Δυστυχώς, οι Άγγλοι ρύθμιζαν την κατάσταση και η Ελληνική Βασιλική Οικογένεια ήταν εγκλωβισμένη στην αγγλική πολιτική και την... αγγλική ραδιουργία-πανουργία!

Ο Παύλος θέλει να συμμετάσχει ενεργά στην εγχώρια Εθνική Αντίσταση
To καλοκαίρι του 1942, το 1943 και τον Οκτώβριο του 1944 ζήτησε από τους Άγγλους ο Διάδοχος Παύλος να έρθει στην ορεινή Ελλάδα, να τεθεί επικεφαλής των δυνάμεων του Ζέρβα και να πολεμήσει τους Γερμανούς. Τον Οκτώβριο του 1944 στην ελεύθερη πλέον ορεινή Ελλάδα για να απελευθερώσει την Βόρειο Ήπειρο.
Προεπισκόπηση
Βασιλείς Γεώργιος Β΄ & Παύλος Α΄
Κατά την εξορία του ο φιλόσοφος Βασιλεύς των ΟΧΙ Γεώργιος Β΄ συνεργάστηκε με τους Άγγλους Βασιλείς και στρατηγούς καθώς και την βρετανική κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό Τσώρτσιλ σε θέματα στρατηγικά και στρατιωτικά για την ήττα του Άξονα. Ο Χίτλερ χαρακτήρισε τον Γεώργιο Β΄ στην περίφημη ομιλία του για την Ελλάδα (04/05/1941) ως το "κυριότερο εχθρό του Άξονα"!!! Ο Γεώργιος Β΄ ήταν ο μόνος που έθεσε στους Άγγλους θέμα ανταλλαγμάτων για μετά τον πόλεμο, θέμα εθνικής αποκατάστασης των περιοχών της Βορείου Ηπείρου, των Δωδεκανήσων, της Ανατολικής Ρωμυλίας και της Κύπρου! Ουδείς άλλος. Οι Άγγλοι όμως το έπαιζαν σε διπλό ταμπλό. Μία με τους εξόριστους πολιτικούς και από την άλλη με τον συρφετό του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ενισχύοντας τους με λίρες! Από αρχές του 1944 είχαν ήδη θέσει σε εφαρμογή "σχέδιο παραμερισμού του Βασιλέως"!
Μετά την απελευθέρωση των Ιωαννίνων στις 15 Οκτωβρίου του 1944 ο Ζέρβας πρότεινε στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ την από κοινού καταδίωξη των Γερμανών και την εθνική αποκατάσταση της Βορείου Ηπείρου. Η απάντηση των ΕΑΜιτών ήταν η εξής: "Οι Αλβανοί είναι αδελφικός λαός και δεν θα επιτρέψουμε σε κανένα να τους πειράξει!"!!! Στην συγκεκριμένη οργάνωση, ειρήσθω εν παρόδω, καυχιέται πως συμμετείχε και ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας.
Οι Άγγλοι ήταν σύμφωνοι με τους κομμουνιστές. Γι΄ αυτό δεν άφησαν τον Παύλο να έρθει στην Ελλάδα. Αυτοί είναι δήθεν σύμμαχοι. Λύκοι που θα σε κατασπαράξουν σε κάθε στιγμή αδυναμίας σου. Σπανιότατα βοήθησαν την Ελλάδα.

Αφιερωμένο σ΄ αυτούς που θέλουν την ιστορική αλήθεια αλλά και σ΄ αυτούς που, με την ελάχιστη ιστορική γνώση που διαθέτουν, κατηγορούν τον Γεώργιο Β΄ και τον Παύλο Α΄ ως "φυγάδες" με την εισβολή των Γερμανών. Ο Γεώργιος θέλησε να εγκατασταθεί αυτός, η οικογένεια του και η εξόριστη κυβέρνηση στην Κύπρο αλλά οι Άγγλοι δεν τους άφησαν και πήγε στην Αίγυπτο. Αυτά γιατί δεν τα λέτε; Θέλετε να έχετε αγαπητοί ψευτοκουλτουριάρηδες τα πρωτεία της Αντίστασης. Δυστυχώς έχετε τα πρωτεία του κουνσερβουκουτιού και του δολοφονείν και βασανίζειν Έλληνα αδελφόν.
Η ιστορία δεν σβήνεται, απλώς αποκρύπτεται!

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΦΥΛΑΝΕ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Το νέο σπίτι του Βασιλέως Κωνσταντίνου φυλάττεται από αστυνομικές δυνάμεις, σύμφωνα με τελευταίες ειδήσεις. Τα μέλη της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων (ΠΟΑΣΥ) με επιστολή τους διαμαρτύρονται(!), ζητούν την αποδέσμευσή από την φύλαξη του τέως Βασιλέως των Ελλήνων και την φύλαξη να αναλάβει η Υπηρεσία Προστασίας Επισήμων ή  Κρατική Ασφάλεια. Οι εκεί αστυνομικές δυνάμεις το δικαιολογούν με την έλλειψη αστυνομικών δυνάμεων στην περιοχή της Αργολίδας.

Η επιστολή αναλυτικά:
«Αθήνα 25 Ιουνίου 2013
Αρ. Πρωτ.: 401/1/3α
Προς: Τον Αρχηγό της Ελληνικής Αστυνομίας
Αντιστράτηγο κ. Νικόλαο ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟ
Κοιν.: 1) Υπουργό Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη
κ. Νικόλαο ΔΕΝΔΙΑ
2) Γενικό Γραμματέα Δημόσιας Τάξης
κ. Αθανάσιο ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟ
3) Γενικό Επιθεωρητή Αστυνομίας Νοτίου Ελλάδος
Αντιστράτηγο κ. ΔΙΚΟΠΟΥΛΟ Ιωάννη
4) Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Αργολίδας
Κύριε Αρχηγέ,
Η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Αργολίδας με το επισυναπτόμενο υπ” αριθ. 801/2/21 από 25/05/2013 έγγραφό της, αναπτύσσει εμπεριστατωμένα όλους εκείνους τους λόγους για τους οποίους η οικία του πρώην Βασιλιά της Ελλάδος Κωνσταντίνου δεν μπορεί να φυλάσσεται από τις ελλιπείς δυνάμεις της Α.Δ. Αργολίδας και προτείνει την ανάθεση της φύλαξης σε Κεντρικές Υπηρεσίες του Α.Ε.Α.
Παρακαλούμε όπως με παρέμβασή σας, το αίτημα των συναδέλφων της ανωτέρω Πρωτοβάθμιας Οργάνωσής μας τύχει θετικής αντιμετώπισης ενημερώνοντάς μας σχετικά».

Διάφοροι τους έτσουξε το θέμα και είπαν πως αποτελεί "πρόκληση" να φυλάνε αστυνομικές δυνάμεις το σπίτι του "τέως". Δεν τους πειράζει όμως που χιλιάδες δημοσιοκάφροι, άπλυτοι του ΣυΡιζΑ και του ΚΚΕ και λωποδύτες του ΠαΣοΚ και της ΝΔ που φυλάττονται από 50-100 άτομα (!!!) Ο Κωνσταντίνος σας πείραξε που δεν έκλεψε ούτε 1 δραχμή από τα κρατικά ταμεία και σέβεται τον Ελληνικό λαό. 
Όμως θα μείνετε με την μιζέρια σας και την μικροψυχία απολίτιστα και αχάριστα όντα. Δεν θα φυλάνε τον πρώην Ανώτατο Άρχοντα αλλά τον κάθε τυχάρπαστο! Μνήσθητι μου Κύριε!

Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

Δείτε την Μετάφραση της Καινής Διαθήκης πατώντας τον παρακάτω σύνδεσμο:

ΟΜΟΙΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥ-ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Γράφει ένας από τους διαχειριστές του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Ας δούμε ορισμένες πανομοιότυπες φράσεις αρχαίων Ελλήνων και του ΧΡΙΣΤΟΥ αποστομώνοντας ταυτόχρονα τους δωδεκαθειστές.

Ενδεικτικά αναφέρω τα εξής:
Ιησούς: Ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται και ο ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται.”
Χείλων ο Λακεδαιμόνιος (600 π.Χ.):Τα μεν υψηλά ταπεινούν (ο Θεός), τα δε ταπεινά υψούν.”
Ιησούς: Αγαπάτε τους εχθρούς υμών”  Ματθ.κεφ.5 §44
Κλεόβουλος ο Ρόδιος (500 π.Χ.):Τον δε εχθρόν φίλον ποιείν.”
Ιησούς:Ευεργετείτε εκείνους που σας μισούν” Ματθ.κεφ.5 §44.
Κλεόβουλος ο Ρόδιος (500 π.Χ.):Τον δε εχθρόν ευεργετείν”.
Ιησούς:Ουκ επιορκήσεις”  Ματθ.κεφ.5 §33.
Πυθαγόρας: (580 π. Χ.)Σέβου όρκον.”
Ιησούς: Μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην.”
Πλάτων (427 π.Χ.):Η δικαιοσύνη είναι το μεγαλύτερον αγαθόν για την ίδια την ψυχήν.”
Και ο χρυσός κανών
Ιησούς:Όλα όσα θέλετε να σας κάνουν οι άνθρωποι, κάνετε και σείς τα ίδια σ΄αυτούς.”
Ματθ.κεφ.7 §12
Ισοκράτης (430 π.Χ.): Μην κάνετε στους άλλους εκείνα για τα οποία εσείς θυμώνετε όταν τα κάνουν οι άλλοι σε σας.”

"ΕΛΛΑΣ ΓΑΡ ΜΟΝΗ ΑΝΘΡΩΠΟΓΕΝΕΙ..."

Γράφει ένας από τους διαχειριστές του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

"Ἑλλὰς γαρ μόνη ἀνθρωπογεννεῖ, βλάστημα θεῖον καὶ φυτὸν οὐράνιον ἠκριβωμένον, λογισμὸν ἀποτίκτουσα οἰκιούμενον ἐπιστήμην. Νὺν ἐδοξάσθη ὁ Υἱὸς τοῦ Ἀνθρώπου.
Αυτά τα λόγια φέρεται να είπε ο Κύριος μας ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ, σύμφωνα με τον Ευσέβιο του Παμφίλου, Επίσκοπο Καισαρείας, στο Ευαγγελικό Ανάγνωσμα του Ιωάννη (κεφ.12, στίχος 20-23), ο οποίος γράφει κατά λέξιν:
Ήσαν δε τινες Έλληνες εκ των αναβαινόντων ίνα προσκυνήσωσιν εν τη εορτή. Ούτοι ούν προσήλθον Φιλίππω τω από Βηθσαϊδά της Γαλιλλαίας και ηρώτων αυτόν λέγοντες: Κύριε θέλομεν τον Ιησούν ιδείν. Έρχεται Φίλιππος και λέγει τω Ανδρέα και πάλιν Ανδρέας και Φίλιππος λέγουσι τω Ιησού, ο δε Ιησούς απεκρίνατο αυτοίς λέγων: "Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο υιός του Ανθρώπου".
Η φράση αυτή του Ιησού είναι ημιτελής, διότι δεν δίνεται εξήγηση πώς θα δοξασθεί ο "Υιός του Ανθρώπου".

Ανακάλυψη της φράσεως
Ευσέβιος της Παμφίλου
Ο Ευσέβιος της Παμφίλου υπήρξε εκκλησιαστικός ιστοριογράφος. Διασώζει αυτή την φράση από τις ανεπίτρεπες περικοπές που "υποβλήθηκε" η Καινή Διαθήκη. Η φράση αυτή όμως επιβάλλεται να επανενταχθεί στο Ιερό κείμενο.
Όπως αναφέρει ο Μενέλαος Παγουλάτος εις το βιβλίον του "Ανθολόγιον Πατριδογνωσίας", το έτος 1974 ο καθηγητής Ελευθέριος Πρόκος –επίτιμος καθηγητής ξένων πανεπιστημίων- συμμετέχων σε επιστημονική επιτροπή της UNESCO, ανεκάλυψε σε μία βιβλιοθήκη του Βατικανού, χειρόγραφο του Ευσεβίου από το 265 μ.Χ., το οποίο περιέχει την την άνωθεν φράση ως συνέχεια του "Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο Υιός του Ανθρώπου." και έχει ως εξής: "Ἑλλὰς γαρ μόνη ἀνθρωπογεννεῖ, βλάστημα θεῖον καὶ φυτὸν οὐράνιον ἠκριβωμένον, λογισμὸν ἀποτίκτουσα οἰκιούμενον ἐπιστήμην. Νὺν ἐδοξάσθη ὁ Υἱὸς τοῦ Ἀνθρώπου.
Σε πιο ελεύθερη μετάφραση ο Κύριος ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ είπε:
"Διότι μόνη η Ελλάς γεννά ανθρώπους, φυτόν από τον ουρανό και εξακριβωμένο βλάστημα του Θεού η οποία απογεννά λογική σκέψη, και ιδιοποιείται την επιστήμη".

Ερμηνεία
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ δια της φράσεώς Του αυτής, αποδεικνύει την σχέση αρχαίας Ελληνικής φιλοσοφίας με την διδασκαλία Του. Θεωρεί την Ελλάδα πρωτοπόρο αυτής στον τομέα της φιλοσοφίας και της επιστήμης και της παραδίδεται η σκυτάλη από τον νομαδικό απολίτιστο στενόμυαλο, τον πολλάκις ευεργετηθέντα υπό του ΘΕΟΥ, λαό των Εβραίων στο πρωτοπόρο καινοτόμο Ελληνικό Έθνος. 
Και πράγματι η Ορθοδοξία θα πάρει όρους, έννοιες, τελετές που δεν θα τις καταργήσει αλλά θα της δώσει νέο νόημα και περιεχόμενο από την αρχαία Ελλάδα και η Ελλάς θα αναδείξει μεγάλους Πατέρας και διδασκάλους που θα διαδώσουν τον Χριστιανισμό στα πέρατα της γης και θα συμπληρωθεί η αρχαία Ελληνική φιλοσοφία αυτό που λέμε Ελληνορθοδοξία.  
Ο καθηγητής Μουσικής Ηλίας Παπαδόπουλος το 2002 έγραψε και αξίζει να σημειωθεί:
"Πιστεύω ότι αυτή η περικοπή θα έπρεπε να λέγεται και να αναλύεται εις τους ιερούς ναούς ιδιαίτερα, αφού μάλιστα απευθύνεται σε Έλληνες ορθοδόξους. Αυτό τουλάχιστον απαιτεί και το δίπτυχον Ελληνο-Ορθοδοξία.
Αλλά γιατί ο Ιησούς ομιλεί έτσι και εναποθέτει την δόξαν Του εις τους Έλληνας και πλέκει εγκώμιον δια την Ελλάδα και δεν πιστεύει ότι θα δοξασθή από τον “περιούσιον λαόν” του Θεού δηλ. τους Εβραίους;
Πιστεύω ότι η εξήγησις είναι απλή: Όλη η διδασκαλία του Ιησού ταυτίζεται απόλυτα με την αρχαίαν Ελληνικήν φιλοσοφίαν και σκέψιν. [...] Βλέποντας λοιπόν ο Ιησούς τους Έλληνες να έρχονται προς Αυτόν, διαβλέπει ότι μόνον δια μέσου του Ελληνισμού θα ηδύνατο να διαδοθεί η διδασκαλία Του –πράγμα το οποίον ακριβώς έτσι συνέβη- και είναι όντως μία τεράστια αναγνώριση του Ελληνικού πνεύματος από Αυτόν τον ίδιον τον Υιόν του Ανθρώπου. Τι μεγαλείο αλήθεια και τι αρετή στο πρόσωπο του Θεανθρώπου!
Όταν λοιπόν ο ιδρυτής της θρησκείας της αγάπης ομιλεί έτσι για την Ελλάδα και τους Έλληνες, εμείς τι άλλο μπορούμε να πούμε περισσότερον;
Δύο χιλιάδες χρόνια τώρα μετά Χριστόν τα λόγια του Ιησού περισσότερον από κάθε άλλη φορά πρέπει να γίνουν ο Φάρος που θα μας οδηγήσει δια της αρετής και της δικαιοσύνης εις την αναζήτησιν του Θείου, ώστε να εκπληρώσουμε την αποστολήν μας δια της τελειοποιήσεως ως πνευματικών ανθρώπων επί της Γης."

Επίλογος
Αποτελεί την πλέον ύψιστη τιμή και ευλογία για το Ελληνικό Έθνος η συγκεκριμένη φράση του ΧΡΙΣΤΟΥ. Ο ίδιος ο ΘΕΟΣ πέρασε στην ιστορία δια της ενανθρωπήσεώς του Μονογενούς Υιού Του και αναφέρει για την Ελλάδα τα υπέροχα αυτά λόγια. 
Δόξα τω Τριαδικώ και Παντοδυνάμω ΘΕΩ.

ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΓΡΑΙΚΥΛΟΙ!

ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΣ νούμερο ένα:

ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΣ νούμερο δύο:

Πηγή: Ελλάς-Ορθοδοξία

Τρίτη 25 Ιουνίου 2013

ΜΑΣ ΕΣΒΗΣΑΝ ΑΡΘΡΟ!

Μήνυμα της τριμελούς Επιτροπής του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Τελικά ενοχλούμε το σύστημα! Αυτό απέδειξε με την παράνομη παρέμβασή του στο blog μας διαγράφοντας και εξαφανίζοντας το άρθρο ενός από τους τρεις μας υπό την επωνυμία "Άγνωστες Βασιλικές Ιστορίες (12)".
Το άρθρο γράφηκε εκ νέου, όχι όπως ήταν αρχική του μορφή, με ορισμένες παραλλαγές. Μπορείτε να το δείτε πατώντας εδώ: ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΒΑΣΙΛΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ: Η ΚΗΔΕΙΑ ΤΗΣ ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΗΣ

Ο κόσμος θα μάθει ότι:
α) Η κηδεία της αείμνηστης Φρειδερίκης εξελίχθηκε σε πολιτικό θέμα αν θα ενταφιαστεί η Βασίλισσα στην Ελλάδα ή αλλού.
β) Καραμανλής, Ανδρέας Παπανδρέου, Αριστερά, ΚΚΕ να ενταφιαστεί εκτός Ελλάδος. 
γ) Δεν άφησαν τον κόσμο να προσέλθει στην τελετή της κηδείας.
δ) Δεν άφησαν να γίνει η τελετή στην Μητρόπολη.
ε) 1.500.000 Έλληνες και Ελληνίδες θα παρευρίσκοντο στην κηδεία.
στ) Επιστρατεύτηκαν 5.000 ένοπλοι αστυνομικοί και στρατιωτικοί και θωρακισμένα αυτοκίνητα για να μην επιτρέψουν να προσέλθει ο κόσμος στην κηδεία.
ζ) Δεν άφησαν να τοποθετηθεί η Ελληνική Σημαία επί του φερέτρου της Βασίλισσας Φρειδερίκης!
η) Μόλις πάτησε ο Κωνσταντίνος το ελληνικό χώμα, πρώτη φορά μετά από 14 χρόνια, έσκυψε, το προσκύνησε και το φίλησε!
θ) 25.000 λαού (και όχι 3-4.000 όπως ψευδεπίγραφα έλεγε το σύστημα) παραβρέθηκαν στην κηδεία.

Να μάθει την μικροψυχία, την κακότητα, το απύθμενο μίσος και τον φόβο τους μήπως ο Κωνσταντίνος τους πάρει-και δικαίως-την αρχή. Ενώ δεν έθεσε τέτοιο σκοπό, αυτοί φοβούνται. Ο Βασιλιάς ελέγχει, δεν θα αφήσει την χώρα στο έλεος των διεθνών τοκογλύφων και των εγχώριων αρπακτικών.

Τον Οκτώβριο του 2012 μας πολέμησαν και επί εβδομάδα το blog μας παρέμεινα ανενεργό. Σήμερα 25 Ιουνίου 2013 μας έσβησαν άρθρο. Πόλεμος! Γιατί διακηρύσσουμε την αλήθεια! Και μόνο οι πράξεις τους αυτές αποδεικνύουν ότι λέμε, αυτό που τους πονά: την ΑΛΗΘΕΙΑ!
Μείνετε συντονισμένοι!

ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΒΑΣΙΛΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ: Η ΚΗΔΕΙΑ ΤΗΣ ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΗΣ

Γράφει ένας εκ των διαχειριστών του "Δημοκρατικού Εθνικού Ρεύματος".

Μία μεγάλη Ελληνίδα πεθαίνει... και ο πόλεμος
Την Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 1981 η Βασίλισσα Φρειδερίκη άφησε την τελευταία της πνοή σε νοσοκομείο της Μαδρίτης από ανακοπή καρδιάς. Ο πρώην σύμβουλος του ΝΑΤΟ και δημοσιογράφος Αθανάσιος Στριγάς δεν αποκλείει δολοφονία της! 
Ενώ αρχικά ο ο πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης συμφώνησε να γίνει ο ενταφιασμός στο Τατόι την Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου και να διαμείνουν οι βασιλικές οικογένειες της Ελλάδος και της Ισπανίας σε ένα ξενοδοχείο στην Βαρυπόμπη από το απόγευμα της προηγούμενης μέρας, ο Ράλλης, μετά την παρέμβαση κάποιου τρίτου, υπαναχώρησε και αξίωσε 
α) να προσγειωθούν οι συγγενείς στην Δεκέλεια 2 ώρες πριν από από την κηδεία, 
β) να φύγουν αμέσως μετά,
γ) να καλέσει ο Κωνσταντίνος, με δήλωσή του, τους συμπατριώτες του να μην παραστούν στην εκφορά (!) και 
δ) η νεκρώσιμος ακολουθία να μη ψαλεί στην Μητρόπολη Αθηνών και αλλά και η νεκρώσιμος ακολουθία και η ταφή να γίνουν στο Τατόι, με την δικαιολογία των "συγκρούσεων".
Στην πραγματικότητα δεδομένου ότι το 1981 όλα τα μέλη της Βασιλικής Οικογένειας είχαν ελληνική υπηκοότητα και το Τατόι ήταν στην ιδιοκτησία τους δεν χρειαζόταν ειδική άδεια για την ταφή. Εφόσον η Ελληνική κυβέρνηση δεν επιθυμούσε την πραγματοποίηση της κηδείας στην Ελλάδα θα έπρεπε να βγάλει σχετικό νόμο απαγόρευσής της, κάτι τέτοιο θα διέσυρε την Ελλάδα διεθνώς.

Η κηδεία πολιτικοποιείται...
Η κηδεία της Βασίλισσας Φρειδερίκης αναδείχθηκε τις επόμενες ημέρες σε μείζον πολιτικό ζήτημα για την εποχή, αφού από την πρώτη στιγμή έγινε έντονη προσπάθεια να παρουσιαστεί ως πολιτικό γεγονός. Έτσι ξεκίνησε μία οξεία πολιτική διαμάχη για τον αν θα έπρεπε ή όχι να επιτραπεί η ταφή της Βασίλισσας Φρειδερίκης στην Ελλάδα.
Ο Ράλλης συγκάλεσε την Κυβερνητική Επιτροπή. Τελικά αποφασίστηκε τόσο η νεκρώσιμη ακολουθία όσο και η ταφή να πραγματοποιηθούν στο Τατόι την ίδια ημέρα και μετά την τέλεση της κηδείας ο Κωνσταντίνος και η οικογένειά του, θα έπρεπε να αποχωρήσουν από την Ελλάδα. Ακόμα η κυβέρνηση θα είχε μόνο τυπική-θεσμική εκπροσώπηση.
Μετά την έκδοση της απόφασης και για αρκετές ημέρες ακολούθησε πόλεμος δηλώσεων μεταξύ του Ράλλη και του προέδρου του ΠΑΣΟΚ και αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος τόλμησε να χαρακτηρίσει την κηδεία "πρόκληση για την συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού". Ανδρέας Παπανδρέου: αστράτευτος, αργυρώνητος εξ ΗΠΑ με 100.000.000 δολάρια που επέστρεψε με αμερικανικό διαβατήριο και που έφαγε τα λεφτά του Έλληνα φορολογουμένου με τις γκόμενες και τις βίλες!
Ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος πιεζόταν να κάνει δηλώσεις και αρχικά αρνήθηκε. Την παραμονή της κηδείας το γραφείο του Βασιλέως Κωνσταντίνου έδωσε στη δημοσιότητα δήλωσή του, με την οποία εξέφραζε τη λύπη του για την πολιτικοποίηση της κηδείας, ενώ ο ίδιος ερχόταν στην Ελλάδα, για να εκτελέσει ένα οδυνηρό προσωπικό καθήκον και ότι "οι περιορισμοί που επεβλήθησαν  εις την απλή τελετή κηδείας της μητέρας μου, προσδίδουν πικρία εις την οδύνην".

Κηδεία Φρειδερίκης
Τελικώς, την Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 1981 κηδεία και ταφή έγιναν αυθημερόν στο Τατόι. Ο Κωνσταντίνος, μόλις κατέβηκε από το αεροπλάνο, έκυψε γόνατα, προσκύνησε και φίλησε το χώμα των προγόνων του!!!
Στο Τατόι, εκτός από μέλη βασιλικών οικογενειών της Ευρώπης (οι Βασιλείς της Ισπανίας, η Βασίλισσα Τζουλιάνα της Ολλανδίας, ο Πρίγκιπας Φίλιππος, Δούκας του Εδιμβούργου, κ.αλ.), προσκλήθηκαν και 200 περίπου Αθηναίοι, που είχαν στενό σύνδεσμο με την Φρειδερίκη, και πήγαν περίπου 3-4 χιλιάδες λαού , που η χωροφυλακή δεν μπόρεσε να εμποδίσει. Την κυβέρνηση εκπροσώπησε ο μετέπειτα Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος.

Ο κόσμος θα μάθει ότι:
α) Η κηδεία της αείμνηστης Φρειδερίκης εξελίχθηκε σε πολιτικό θέμα αν θα ενταφιαστεί η Βασίλισσα στην Ελλάδα ή αλλού.
β) Καραμανλής, Ανδρέας Παπανδρέου, Αριστερά, ΚΚΕ να ενταφιαστεί εκτός Ελλάδος. 
γ) Δεν άφησαν τον κόσμο να προσέλθει στην τελετή της κηδείας.
δ) Δεν άφησαν να γίνει η τελετή στην Μητρόπολη.
ε) 1.500.000 Έλληνες και Ελληνίδες θα παρευρίσκοντο στην κηδεία.
στ) Επιστρατεύτηκαν 5.000 αστυνομικοί και στρατιωτικοί και θωρακισμένα αυτοκίνητα για να μην επιτρέψουν να προσέλθει ο κόσμος στην κηδεία.
ζ) Δεν άφησαν να τοποθετηθεί η Ελληνική Σημαία επί του φερέτρου της Φρειδερίκης!
η) Μόλις πάτησε ο Κωνσταντίνος το ελληνικό χώμα, πρώτη φορά μετά από 14 χρόνια, έσκυψε, το προσκύνησε και το φίλησε!

Να μάθει την μικροψυχία, την κακότητα, το απύθμενο μίσος και τον φόβο τους μήπως ο Κωνσταντίνος τους πάρει-και δικαίως-την αρχή. Ενώ δεν έθεσε τέτοιο σκοπό, αυτοί φοβούνται. Ο Βασιλιάς ελέγχει, δεν θα αφήσει την χώρα στο έλεος των διεθνών τοκογλύφων και των εγχώριων αρπακτικών.

Φωτογραφίες