Τρίτη 30 Αυγούστου 2011

ΤΟ "ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ"

    http://www.smartpost.gr/wp-content/uploads/2011/07/diamantopoulou.jpgΟι αλλαγές στα Πανεπιστήμια που ανεκοίνωσε η υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου πιστεύω πως κυμαίνονται σε θετική κατεύθυνση αλλά έχει κάποια σημαντικά κενά.
    Έπι της "επαράτου χούντας" (έτσι όπως την χαρακτηρίζουν οι περισσότεροι) τα Ελληνικά Πανεπιστήμια τα έτη 1970-1974 υπάγονταν στα πρώτα 100 καλύτερα πανεπιστήμια παγκοσμίως, ενώ το Πάντειο το 1973 κατείχε την 7η Θέση. Η παιδεία τότε ήταν ποιοτική. Πραγματικά σοβαρή, πνευματική και δωρεάν!

    Όμως εδώ θέλω να εκθέσω τις προτάσεις μου προς την Υπουργό Παιδείας και όλο το επιτελείο της αλλά και σε όλους τους Έλληνες. Στόχος είναι η ριζική ανάπλαση του σχολείου ώστε να το συμπαθεί ο μαθητής και να παρέχει γνώσεις και πολυτίμα εφόδια για την περαιτέρω του ζωή. Το Σχολείο απαιτεί σε βάθος αναδημιουργία και σωστό σχεδιασμό. Με νέα αναλυτικά προγράμματα, νέες διδακτικές μεθόδους, καινοτόμες δράσεις και με πολιτισμένη και αυτοπεθαρχημένη ζωή. Το Νέο Σχολείο θα:
α)  διευρύνει τους ορίζοντες των μαθητών και των μαθητριών,
β)  καταργεί τα σύνορα της γνώσεως και την αποχαύνωση,
γ)  συνδράμει στο να ολοκληρώνεται η μαθητική διαδικασία και ο μαθητής να κατανοεί πληρώς το μάθημα και να "ακονίζει" το μυαλό του,
δ)  μειώνει την σχολική ύλη,
ε)  εμπλουτίζει τον μαθητικό βίο με δραστηριότητες και δημιουργικές εργασίες,
στ) αναμορφώνει τον μαθητή και τον καλλιεργεί εθνιστικώς (όχι εθνικιστικώς), χριστιανικώς, ηθικώς, φυσικώς και επαγγελματικώς,
ζ)  καλλιεργεί την οικολογική συνείδηση του μαθητή και τον αναπλάθει στο να είναι ανοικτός στην κοινωνία, πως να συναναστρέφεται και να έχει σεβασμό, αξιοπρέπεια, αυτοέλεγχο, αυτοπειθαρχεία και ανωτερότητα.

                                                           Ν Η Π Ι Α Γ Ω Γ Ε Ι Ο

Το Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό θα είναι ολοήμερο (μέχρι την Δ' Δημοτικού). Τα μικρά νήπιαη οποία μετονομάζεται σε "Α' Νηπιαγωγείου" θα είναι τάξη εκμάθησης παιδικών, εθνικών και χριστιανικών τραγουδιών και δημιουργικών παιχνιδιών. Η "Β' Νηπιαγωγείου" θα είναι τάξη εκμάθησης της αλφαβήτου και μερικών λέξεων. Επίσης εκμάθησης της πρόσθεσης και της αφαίρεσης. Η ενδυμασία κοριτσών και αγοριών πρέπει να είναι επίσημη. Τα κορίτσια 4 φορές την εβδομάδα ποδιά και τα αγοριά φόρμες ή οτιδήποτε άλλο (με την προυπόθεση να τείνει προς το επίσημο).

                                                               Δ Η Μ Ο Τ Ι Κ Ο

Η "Α' Δημοτικού" θα είναι τάξη εκμάθησης των βασικών στοιχείων (όπως τώρα). Στην "Β' Δημοτικού" προστίθεται το μάθημα της "Αγγλικής γλώσσης". Στην "Γ' Δημοτικού" θα ξεκινήσει η μείωση της ύλης στα μαθήματα Γλώσσα, Μαθηματικά, Ιστορία και Αγγλικά. Θα καταργηθεί το μάθημα "Μελέτη Περιβάλλοντος" και θα δημιουργηθεί το μάθημα "Περιβαλλοντική, Αθλητική και Κυκλοφοριακή Αγωγή" (Π.Ο.Κ.Α.) το οποίο θα διδάσκεται από της Α' μέχρι της Δ' Δημοτικού μία φορά την εβδομάδα. Θα καταργηθεί το μάθημα της Κοινωνικής και Πολιτικής Αγωγής και θα αντικατασταθεί από το μάθημα "Κοινωνική Διαπαιδαγώγηση"που θα διδάσκεται 2 φορές την εβδομάδα από της "Γ' Δημοτικού" μέχρι της "Γ' Λυκείου". Θα είναι ένα από τα κυριότερα μαθήματα διότι ο παιδαγωγός θα έχει την ευθύνη να αναπτύξει την Ελληνοχριστιανική συνείδηση του μαθητή επί τη βάσει των αρχών και αξιών του Ελληνοχριστιανικού μας Πολιτισμού. Να τον καλλιεργεί επίσης, πνευματικά, ηθικά, φυσικά και επαγγελματικά και να του φυτέψει τον σπόρο της προκοπής, της εργατικότητος, του σεβασμού, της αξιοπρεπείας, της φιλανθρωπίας, της φιλοζωίας, της αυτοπειθαρχείας, της ανωτερότητος, του αυτοελέγχου, της καθαριότητος. Ευρύτερα την καλή διαγωγή και συμπεριφορά του. Να ξέρει πως αύριο θα ενταχθεί σε μία υγιά κοινωνία και όχι εσωστρεφή και κλειστή όπως καταφέραμε δυστυχώς να δημιουργήσουμε. Πως θα συναναστρέφεται, πως θα συμπεριφέρεται στους καθηγητές του, τους φίλους του, τους μεγαλυτέρους του και γενικότρα στους πλησίον του. Από της "Α' Δημοτικού" μέχρι της "Γ' Λυκείου" θα διδάσκεται μία φορά την εβδομάδα, "χορό" ενώ, από της "Δ'"  μέχρι της "ΣΤ' Δημοτικού" θα μειωθεί δραστικά η ύλη και κυρίως στις 2 τελευταίες τάξεις του Δημοτικού (Πέμπτη και Έκτη). Από της "Ε' Δημοτικού" θα διδάσκονται τα μαθήματα "Αρχαία Ελληνικά" και "Γεωγραφία" και από της "ΣΤ"΄της "Πληροφορικής" και της 2ης ξένης γλώσσας (Γαλλικά ή Γερμανικά ή Ιταλικά). Στο τέλος του σχολικού έτους της ΣΤ' Δημοτικού οι μαθητές της θα δίδουν εξετάσεις στα μαθήματα Γλώσσα, Μαθηματικά και Αγγλικά. Δεν υπάρχει περίπτωση παραμονής στην ίδια τάξη αφού πρόκειται για "διαγώνισμα πιστοποίησης του τι γνωρίζεις". Σε εξαιρετικές περιπτώσεις θα υπάρχει παραμονή στην ίδια τάξη. Όταν ο μαθητής έχει απρεπή συμπεριφορά, χαμηλότατο μέσον όρο και καμμία συμμετοχή στο μάθημα.
     Στους μαθητές του Δημοτικού, του Γυμνασίου και του Λυκείου θα δίνονται ξεχωριστά στον καθένα ένα φρούτο Ελληνικής παραγωγής ώστε να υποστηριχθεί η Ελληνική αγροτική οικονομία.
     Το δημοτικό θα εστιάζει στην εκμάθηση της Ελληνικής γλώσσης και των Μαθηματικών, την ανάπτυξης της Ελληνοχριστιανικής συνειδήσεως των νέων ενώ, διευρύνει τα κίνητρα για την ταχυτέρα εκμάθηση των Αγγλικών και της Πληροφορικής. Ο εκπαιδευτικός υποχρεούται να επιβάλλει την ησυχία, την πειθαρχεία και την τάξη καθώς και να βοηθά τον μαθητή να ερευνά, να ακονίζει τον νού του, να επεκτείνει τους οριζοντές του και όχι να αποστηθίζει το μάθημα αλλά να το καταννοεί. Η εμφάνιση των μαθητών και των μαθητριών θα είναι κόσμια, ηθική και αξιοπρεπής. Η ενδυμασία δε των μαθητών θα είναι επίσημη, κατά τις ημέρες του μαθήματος της Φυσικής Αγωγής φόρμες. Των μαθητριών κατά τις ημέρες της Γυμναστικής φόρμες και τις υπόλοιπες ποδιά. Επίσης:
α)  Υποχρεωτικός και απαραίτητος εβδομαδιαίος Εκκλησιασμός,
β)  Αύξηση των πειθαρχικών ποινών,
γ)  Επέκταση πειθαρχικού ελέγχου και στην καθημερινή σχολική και εξωσχολική ζωή των μαθητών,
δ)  Καθημερινή έπαρση και υποστολή της Ελληνικής Σημαίας,
ε)  Εισαγωγή "διαφοροποιημένης παιδαγωγικής" δηλ. ο εκπαιδευτικός να ασχολείται με τις ανάγκες του μαθητή και όχι γενικά όλης της τάξεως.
στ) Εισαγωγή επίσης "διαθεματικής προσέγγισης" ώστε να αλληλοτροφοδοτείται η γνώση.

                                                              Γ Υ Μ Ν Α Σ Ι Ο

Η ύλη στο Γυμνάσιο θα περικόπει σημαντικά. Το μάθημα της "Οικιακής Οικονομίας" θα καταργηθεί και αντικατασταθεί από την "Κοινωνική Διαπαιδαγώγηση". Το μάθημα της "Βιολογίας" το οποίο θα αντικατασταθεί από την "Ανθρωπολογία", τα "Κείμενα" και το νέο μάθημα "Συντακτικό" και στις 3 τάξεις του Γυμνασίου θα είναι την εβδομάδα μονόωρα. Η διαγωγή των μαθητών άριστη και κόσμια και η εμφάνιση τους αξιοπρεπής και ηθική (οι ποδιές στο Γυμνάσιο καταργούνται). Το Lower θα δίδεται στο τέλος της Γ' Γυμνασίου κατόπιν εξετάσεων ενώ, το πιστοποιητικό ECPE (Proficiency) στην Δ' Λυκείου. Οι εκπαιδευτικοί θα αξιολογούν τους μαθητές καθώς και οι ίδιοι θα αξιολογούνται ενώ θα καταργηθούν οι αδικαιολόγητες απούσιες. Το ανώτατο όριο των διακαιολογημένων θα είναι 50 και θα υπάρχει διαφορετικός τρόπος αιτιολόγησης των απουσιών και τεκμηριώσεως αυτών για να αποφευχθεί το φαινόμενο πλαστών πιστοποιητικών για προβλήματα υγείας. Επίσης:
α)  Υποχρεωτικός και απαραίτητος μηνιαίος Εκκλησιασμός,
β)  Καθιέρωση δημινιαίων σχολικών περιπάτων ή εκδρομών,
γ)  Αποδυνάμωση των δεκαπενταμελών και πενταμελών συμβουλίων,
δ)  Απονεύρωση μαθητικών κοινοτήτων και κατάργηση γενικών μαθητικών συνελεύσεων,
ε)  Καθημερινή έπαρση και υποστολή της Ελληνικής Σημαίας,
στ) Αύξηση πειθαρχικών ποινών.

                                                                Λ Υ Κ Ε Ι Ο

Οι Πανελλαδικές εξετάσεις θα καταργηθούν και θα αντικατασταθούν με την δημιουργία της "Δ' Λυκείου" η οποία θα λειτουργεί ως προπαρασκευαστική τάξη για την εισαγωγή των μαθητών στο Πανεπιστήμιο, για την είσοδο του μαθητή, του αυριανού πολίτη στην κοινωνία.
Τα Λύκεια θα είναι 3:
1)  Γενικό Λύκειο
Στην Α' Λυκείου, τα υποχρεωτικά μαθήματα θα είναι 8:
* Ελληνική Γλώσσα,
* Θρησκευτικά,
* Ιστορία,
* Μαθηματικά,
* Ξένη Γλώσσα,
* Κοινωνική Διαπαιδαγώγηση,
* Φυσικές Επιστήμες,
* Φυσική Αγωγή.
Επιλεγόμενο μάθημα, η «Ερευνητική Εργασία» το οποίο θα είναι μόνο στις 2 τάξεις του λυκείου. Οι μαθητές δηλαδή ομαδικά ή και ατομικά θα επιλέγουν ένα θέμα από τα παρακάτω:
* Τέχνη και Πολιτισμός,
* Περιβάλλον,
* Κοινωνικές Ανθρωπιστικές Επιστήμες κ.λπ. και θα το αναπτύσσουν σε μορφή έρευνας, αντλώντας πληροφορίες από το Διαδίκτυο ή από οπουδήποτε αλλού και θα συνθέτουν μία εργασία για την οποία θα βαθμολογούνται.
Στην Β' Λυκείου ο μαθητής, θα έχει την δυνατότητα να επιλέγει μία από τις δύο κατευθύνσεις. Θεωρητική ή Θετική. Τα υποχρεωτικά μαθήματα θα είναι τα εξής:
* Νέα Ελληνικά,
* Φυσική Αγωγή,
* Ερευνητική Εργασία,
* Θρησκευτικά,
* Αρχές Οικονομίας & Διοίκησης,
* Ιστορία,
* Κοινωνική Διαπαιδαγώγηση,
* Μαθηματικά,
* Φυσική,
* Βιολογία.
Στην Γ' Λυκείου προστίθεται και η Οικονομική Κατεύθυνση. Υποχρεωτικά μαθήματα θα είναι και στην Γ' και στην Δ' τα εξής:
* Νέα Ελληνική Γλώσσα,
* Ιστορία,
* Θρησκευτικά,
* Μαθηματικά,
* Κοινωνική Διαπαιδαγώγηση,
* Αρχές Οργάνωσης Διοίκησης Επιχειρήσεων,
* Εφαρμογές Πληροφορικής,
* Φυσική Αγωγή
* Ξένη Γλώσσα,
* Αρχαία Ελληνικά.
Όσοι θα ακολουθούν την Θεωρητική Κατεύθυνση θα έχουν τα "Απλά Μαθηματικά" και όσοι την Θετική, τα "Μαθηματικά Γενικής". Γενικά τώρα, ο μαθητής θα έχει την δυνατότητα να επιλέξει ένα μάθημα (μάθημα επιλογής) και θα δίνει εξετάσεις στα 6 από τα 8 στην Α' Λυκείου, 8 από τα 10 στην Β' και 10 από τα 11 στην Γ' και την Δ'.

2) Τεχνολογικό Λύκειο.
Η Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση αποτελεί "διακριτή Εκπαιδευτική βαθμίδα".
α)  Στον χώρο του ΤΕΕ θα λειτουργεί το "Τεχνολογικό Λύκειο" στο οποίο θα ενσωματωθούν τα σημερινά ΕπαΛ και ΕπαΣ και θα συνδεθεί στενά με την Περιφέρεια και την τοπική οικονομία.
β)  Σε κάθε "ΤεΛ" θα παρέχεται η δυνατότης επιλογών σε προγράμματα και εκπαιδευτικές διαδρομές για την ολοκλήρωση των επαγγελματικών του στόχων χωρίς φραγμούς και μονοδρόμους.
γ)  Θα διερυνθούν οι δυνατότητες "οριζοντίου μετακίνησης" των μαθητών στους διαφορετικούς τύπους του Λυκείου.
δ)  Θα διασφαλιστεί η εισαγωγή των αποφοίτων του ΤΕΛ στην τριτοβάθμια εκπαίδευση μέσα από επιλογή ειδικού προγράμματος γενικής παιδείας που ο μαθητής θα μπορεί να επιλέξει στο 3ο έτος των σπουδών του.
ε)  Στο πρόγραμμα της Α' και Β' τάξης του ΤΕΛ θα λαμβάνονται συμπληρωματικά και υποστηρικτικά μέτρα για την αντιμετώπιση των υφισταμένων μαθησιακών ελλειμάτων.

3) Πολυκλαδικό Λύκειο,
Το οποίο θα έχει δυνατότητα προσβάσεως στα ΑΕΙ και 4 κατευθύνσεις από την Β' εώς την Δ' Λυκείου:
α) Θεωρητική,
β) Τεχνολογική,
γ) Θετική,
δ) Τεχνοθεωρητική.

Επίσης:
* Απαραίτητος και υποχρεωτικός μηνιαίος Εκκλησιασμός,
* Κατάργηση αδικαιολογήτων απουσιών και ανώτατο επιτρεπόμενο όριο δικαιολογημένων 60,
* Επέκταση πειθαρχικού ελέγχου κλπ,
* Απονεύρωση μαθητικών κοινοτήτων,
* Καθημερινή έπαρση και υποστολή της Ελληνικής Σημαίας
* Αποδυνάμωση 15μελών συμβουλίων & κατάργηση γενικών μαθητικών συνελεύσεων,
* Καθιέρωση ευπρεπούς ενδυμασίας (όχι ποδιάς),
* Καθιέρωση δημηνιαίων σχολικών εκδρομών,
* Αύξηση πειθαρχικών ποινών.
 Δεν υφίσταται ουδεμία συζήτηση περί κατάληψης. Εν περιπτώσει κατάληψης σχολικού κτιρίου θα υπάρχει άμεση παρέμβαση της Αστυνομίας. Όλα τα βιβλία από της Α' Δημοτικού μέχρι της Γ' Λυκείου θα αλλάξουν ριζικά με κέντρο τον μαθήτη και τις ανάγκες ώστε τον προσελκύει και όχι να τον απωθεί όπως τώρα. Αλλά δεν είναι φταίνε (λογικά) οι συγγραφείς αλλά και οι μαθητές που καταστρέφουν το βιβλίο ή ακόμα χειρότερα το καίουν!!! Γι΄ αυτό ο μαθητής που θα παίρνει το σχολικό του εγχειρίδιο θα το φυλάττει σαν τα μάτια ώστε στο τέλος του σχολικού έτους να το παραδώσει στο σχολείο περιποιήμενο χωρίς μουντζούρες και σκησίματα. Τα βιβλία θα αλλάζουν ανά 8 έτη. Οι ερωτήσεις θα απλοποιηθούν, οι ασκήσεις θα μειωθούν σημαντικά και δεν θα κρύβουν "παγίδες". Καθιερώνεται δε, η "μηνιαία ατομική εργασία" όπου ο "υπεύθυνος μαθητής" πλέον και όχι ανεύθυνος και τεμπέλης θα κάνει εργασία και θα την φέρνει στο σχολείο' ο δάσκαλος βέβαια θα λέει μέσα σε ποια πλαίσια θα κινείται η εργασία.

                                                     Φ Ρ Ο Ν Τ Η Σ Τ Η Ρ Ι Α

Σκοπός της προτάσεως μου είναι να μειωθούν τα φροντιστήρια σημαντικά με τόνωση και προσοχή στην Ενισχυτική διδασκαλία. Οι μαθητές του Γυμνασίου και του Λυκείου τις ώρες 4:00μμ εώς 7:00 θα πηγαίνουν στο Γυμνάσιο ή Λύκειο αντιστοίχως φοιτούν και θα κάνουν τα μαθήματα στα οποία δυσκολεύονται. Η διάρκεια της Ενισχυτικής διδασκαλίας θά είναι 50 λεπτά.

                                                     Π Α Ν Ε Π Ι Σ Τ Η Μ Ι Ο

Αποτελεί επιτακτική κοινωνική ανάγκη η αποκομματικοποίηση του φοιτητικού κόσμου (που έκανε το πατσόκ το 1982) και η κατάργηση του ασύλου. Το δεύτερο εν μέρει πραγματοποιήθη. Όμως χρειάζεται όλικη και όχι μερική κατάργηση του ασύλου και όπως σωστά είπε ο Αλέκος Αλαβάνος "από Ιδρύματα ελεύθερης διακίνησης ιδεών τα' κάναν Ιδρύματα ελεύθερης διακίνησης ουσιών". Επίσης καθιέρωση πλήρους δωρεάν παιδείας!
Τον Μάιο του 1967, η κυβέρνηση Κόλλια θεσπίζει μία "μερική δωρεάν παιδεία". Ο Παπαδόπουλος στις αρχές του '68 σε μία προσπάθει να αποκτήσει ρεύμα στο φοιτητικό κόσμο καθιερώνει τα δωρεάν συγράμματα και γενικότερα την πλήρη δωρεάν παιδεία. Ο Καραμανλής ερχόμενος από το Παρίσι τον Ιούλιο του 1974 καταργεί την δωρεάν Παιδεία (Αύγουστος 1974). Συμφωνώ με τον νόμο της Αν. Διαμαντοπούλου στα εξής σημεία:

* Καθιέρωση του Συμβουλίου του Ιδρύματος, με συμμετοχή και εξωτερικών προσωπικοτήτων
* Ουσιαστική εκπροσώπηση των φοιτητών σε όλα τα όργανα, χωρίς ρόλο συνδιοίκησης,
* Κατάργηση παραταξιακών ψηφοδελτίων στις εκλογικές διαδικασίες των ΑΕΙ,
* Ουσιαστικό αυτοδιοίκητο,
* Τέλος στο άσυλο της παρανομίας,
* Όρια στην συνολική διάρκεια σπουδών-τέλος στους αιωνίους φοιτητές-καθιέρωση μερικής φοίτησης στους εργαζομένους φοιτητές,
* Καθιέρωση συνηγόρου του φοιτητή και των πιστωτικών μονάδων,
* Φοιτητικά δάνεια σε όλους,
* Πέραν της αξιολόγησης καθιερούται και η υποχρεωτική πιστοποίηση των προγραμμάτων σπουδών από Ανεξάρτητη Αρχή,
* Αξιολόγηση και λογοδοσία σε όλα τα επίπεδα,
* Υποχρεωτική ανάρτηση στο διαδίκτυο του εκπαιδευτικού υλικού,
* Καθιέρωση "επωνύμων εδρών" από χορηγούς, της "Σχολής Μεταπτυχιακών Σπουδών" και του θεσμού των "Κέντρων Αριστείας",
* Αξιολόγηση των καθηγητών κάθε 5 έτη με βαρύτητα της απόψεως των φοιτητών τους,
* Δυνάτοτητα παραλλήλου διδασκαλίας συγκεκριμένης διαρκείας Ελλήνων και ξένων καθηγητών σε Ελληνικά και ξένα ΑΕΙ,
* Πρόβλεψη για εξ αποστάσεως εκπαίδευση και δυνατότητα δημιουργίας ενός ενιαίου ΝΠΙΔ σε κάθε ΑΕΙ για την διαχείρηση και αξιοποίηση πόρων.


Επίσης: Δημιουργία Κρατικής Ηλεκρονικής Βιβλιοθήκης (Κ.Η.ΒΙ.) και Πανεπιστημίων και Επαγγελματικών Σχολών σ΄όλες τις πρωτεύουσες των περιφερειακών ενοτήτων. Πολίτες άλλης χώρας θα μπορούν να σπουδάσουν στα Ελληνικά Πανεπιστήμια μέσα από διακρατικές συμφωνίες που θα γίνουν μεταξύ Ελλάδος και της χώρας καταγωγής του υποψηφίου φοιτητή, καθώς και κάθε επιστήμων του Εξωτερικού Έλληνας ή μη, θα μπορεί να διδάξει στο Πανεπιστήμιο σε τομείς που δεν θα έχουν καλυφθεί από τους ντόπιους και να παραγεί ερευνητικό έργο προς όφελος της Ελληνικής κοινωνίας και απάσης της ανθρωπότητος.


                                          Δ Ι Α    Β Ι Ο Υ    Μ Α Θ Η Σ Η 

Σ' αυτό χρειάζεται να βοηθήσει και η σεβαστότατη Διαρκής Ιερά Σύνοδος. Σε συνεργασία η Ιερά Σύνοδος με το Υπουργείο Παιδείας θα καθιερώσουν "μηνιαίες συναντήσεις ενηλίκων". Θα ονομάζεται "Σχολή δια βίου μάθησης". Δηλ. οργανωμένη υπό του τοπικού Αρχιέρως και των Ιερατικώς προισταμένων τών Ενοριών της Ιεράς Μητροπόλεως θα παρέχονται συμβουλές προς τους γονείς επί παντός επιστητού. Επίσης παροχή γνώσεων από καθηγητές και άλλους έμπειρογνώμονες επί θεμάτων Πίστεως, φυλετικής ταυτότητος και πολιτισμού.

   Οι Ορθόδοξες και Ελληνικές εικόνες θα παραμείνουν στα σχολεία όσο και αν θέλουν κάποιοι να τις κατεβάσουν. Απαιτούμε απονομή βραβείου στην αξιότιμη δασκάλα κ. Χαρά Νικοπούλου η οποία αγωνίστηκε με όλες τις δυνάμεις της να τηρήσει το γράμμα του νόμου  δηλ. το Σύνταγμα λέει πως οι μαθητές πρέπιε να καλλιεργούνται εθνικώς και θρησκευτικώς. Δυστυχώς, το '68 ο Παπαδόπουλος έλαβε μία "καταραμένη απόφαση". Οι μειονότητες της Θράκης θα διδάσκονται τα μισά μαθήματα (Γλώσσα κα) στα Ελληνικά και τα υπόλοιπα στα τουρκικά (Μαθηματικά, Φυσική, Ιστορία, Θρησκευτικά κα).
    Η Παιδεία πρέπει να αλλάξει προσανατολισμό σύμφωνα με τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι του κέρδους. Πιστεύω πως αν γίνουν αυτά θα αλλάξει η Παιδεία αλλά κυρίως η κοινωνία μας και αυτός είναι ο στόχος να αλλάξει η κοινωνία μέσω της Παιδείας, μέσω των ΜΜΕ με εκπαιδευτικά προγραμμάτα, μέσω της οικογενείας με νηφάλιο και ήρεμο, απλό και παρθενικό βίο χωρίς νευρικότητα και ύβρεις ώστε το παιδί να γαλουχηθεί με τις σωστές αρχές οι οποίες είναι: ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ & ΗΘΙΚΗ. Παρακαλώ την κυρία Υπουργό να συμπεριλάβει την πρόταση μου.

Τετάρτη 17 Αυγούστου 2011

Η "ΛΥΣΗ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ"

Θα αναρωτιέστε αγαπητοί φίλες και φίλοι γιατί χαρακτήρισα τον (πρεσβύτερο) Κωνσταντίνο Καραμαλή (έναν μεγάλο Έλληνα ώς ειπώνεται από τους περισσοτέρους) "λιποτάκτη" και "αχάριστο". Οι μεγάλοι Έλληνες αγαπούν την Πατρίδα τους και πιστεύουν στην Ορθοδοξία. Με συνωμοτικά παιχνίδια έπαιζε ο πρώτος πρωθυπουργός της μεταπολίτευσης. Τα στοιχεία που καταθέτω στο blog για τον Κ. Καραμανλή είναι συγκλονιστικά. Ούτε δημοκρατία τον ενδιέφερε, ούτε τίποτα. Απλά προτίμησε να παίξει με το "αμερικανικό χαρτί"...
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmBdZ_unPGF63wizX3coXqm3WJU3_HHN5Kf3ClYz86IbB3tOqRPvL_7uEED2tATdJyTmnVhbnEmMw6Zxy_k81Sl2QYgM5Ve-VgSTMbIg3p8eLHjt1DdI_dfNg9LVGq-DvVZ-imeC8p7Uxb/s320/%CE%9A%CE%91%CE%A1%CE%91%CE%9C%CE%91%CE%9D%CE%9B%CE%97%CE%A3+1962_edited.jpg
Την ημέρα της ανατροπής του Γ. Παπαδοπούλου, με νωπά τα γεγονότα του «Πολυτεχνείου», επεσκέφθη τον Μακαρέζο στην κατοικία του, ο στενός συνεργάτης του Ιω. Δημητρακόπουλος, ο οποίος του έφερε «σημαντικό μήνυμα» του Κ. Καραμανλή. Τι είχε συμβεί;


Πράγματι, την Παρασκευήν 16 Νοεμβρίου 1973, ενώ τα επεισόδια του Πολυτεχνείου έπαιρναν την μορφήν εξεγέρσεως, ο Καραμανλής ανέθεσε στον αδελφόν του Αχιλλέα να μεταφέρει επειγόντως στον Μακαρέζο ένα μήνυμα με προτάσεις του για πολιτική συνεργασία, και με σκοπόν την ομαλή μετάβαση σε υγιές κοινοβουλευτικόν καθεστώς. Ο Ιω. Δημητρακόπουλος – που είχε δεσμούς και με τις δύο πλευρές – ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος για να μεταφέρει το μήνυμα.

Τι έγραφε ο Καραμανλής στο μήνυμα;

1) Η αποκατάστασις της τάξεως, που είχε διασαλευθεί με την «εξέγερσιν» στο Πολυτεχνείον, έπρεπε να επιδιωχθεί μόνον με τις Ενοπλες Δυνάμεις!
2) Επέρριπτεν ευθύνες στις «παρηκμασμένες πολιτικές δυνάμεις».
2) Η χώρα, εστερείτο ουσιαστικώς πολιτικής ηγεσίας.

Και ετόνιζεν ότι:

1) Ηταν πρόθυμος να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην πατρίδα.
2) Όμως, με τον Γ. Παπαδόπουλον, ως Πρόεδρον Δημοκρατίας, δεν είχε σκοπό να επιστρέψει στην Ελλάδα…
3) Μετανοούσε για τις δηλώσεις του, του Απριλίου 1973, με τις οποίες είχε κλονισθεί προς το πρόσωπό του η εκτίμησις των αξιωματικών. Τώρα, ήταν πρόθυμος να φανεί άξιος συνεργάτης των στρατιωτικών.
4) Ξεκαθάριζε, ότι απέβλεπε στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας.http://www.elora.gr/portal/images/stories/2010_07/MAKAREZOS%20FILM.jpg      
Ο Καραμανλής εξέφραζε την βεβαιότητα, ότι με το «δίδυμον σχήμα» (= Καραμανλής-Μακαρέζος), θα μπορούσε να επιτευχθεί η σαρωτική απομάκρυνσις από το πολιτικό προσκήνιο «όλων των «παρηκμασμένων πολιτικών δυνάμεων», η ευχέρεια της ανανεώσεως των στελεχών της πολιτικής ζωής, και η διαφαινόμενη με συντριπτική πλειοψηφία λαϊκής αποδοχής, εγκατάστασις του «διδύμου σχήματος» στην ηγεσίαν του Εθνους.

Θεωρούσε ακόμη ο Καραμανλής, ότι θα μπορούσαν να «επηρεάσουν τα πράγματα» προς αυτή την κατεύθυσιν, ο ταξίαρχος Ιωαννίδης, οι αρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων, ο Ιω. Λαδάς και ο Αντιπρόεδρος της Δημοκρατίας, Οδυσσεύς Αγγελής. Επεσήμαινε δε, την ανάγκην της ταχυτέρας δυνατής δρομολογήσεως του προγράμματος των εξελίξεων.

Ο πρωθυπουργός της «οκταετίας» εδήλωνε, ότι ήταν έτοιμος στην κατάλληλη στιγμή, να προβεί σε δηλώσεις, για:
α) Να δικαιώσει την επέμβασιν των Ενόπλων Δυνάμεων την 21ην Απριλίου 1967.
β) Να διακηρύξει ότι υπήρχαν υγιείς δυνάμεις μεταξύ των φορέων της Επαναστάσεως, που δεν κατόρθωσαν να ολοκληρώσουν την αποστολήν των Ενόπλων Δυνάμεων.
γ) Να παραδεχθεί το οικονομικόν και πολιτικόν έργον της Επαναστάσεως.
δ) Να παραπέμψει στην Ιστορίαν λάθη και παραλείψεις.
ε) Να καλέσει τον λαόν σε συναγερμόν εθνικής ενότητος.
στ) Εδέχετο να διαδραματίσουν αι Ενοπλοι Δυνάμεις ρόλον στην κρατικήν εξουσίαν.

ΕΠΑΙΝΟΙ ΣΤΟΝ ΜΑΚΑΡΕΖΟ

Ο Καραμανλής δεν ήθελε τον Γ. Παπαδόπουλον στην πολιτικήν σκηνή, διότι τον εφοβείτο ως αρχηγόν ακραιφνούς δεξιού κόμματος, και εξόρκιζε τους αξιωματικούς να μην εμπιστεύονται τον Σπ. Μαρκεζίνην. Οσον για τον Νικόλαον Μακαρέζον, διετύπωνε τα ακόλουθα επαινετικά λόγια:
1) Ηργάσθη με όλας του τας δυνάμεις, ως υπουργός Συντονισμού και Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως, για τον καλόν της χώρας.
2) Εκπροσωπεί τις υγιείς δυνάμεις της Επαναστάσεως, και εκθειάζει τον τίτλον που του απέδιδον ευρωπαϊκοί κύκλοι, ως τον «Ευρωπαίον Ελληνα πατριώτη».
3) Είναι πρόθυμος – έλεγεν ο ιδρυτής της ΕΡΕ – να βοηθήσει τον Μακαρέζον να επιτύχει, εφόσον θα ήθελε να πολιτευθεί. Δηλαδή, είναι πρόθυμος αυτός ως Πρόεδρος Δημοκρατίας, να τον βοηθήσει στην θέσιν του Πρωθυπουργού.

Ο Νικ. Μακαρέζος εξεπλάγη, και προσπάθησε να προωθήσει αυτή την λύσιν. Την 30ην Νοεμβρίου 1973 έφθασε στα χέρια του Μακαρέζου και δεύτερον υπόμνημα του Καραμανλή. Προσπάθεια τώρα του Νικ. Μακαρέζου ήταν να πείσει τον Ιωαννίδη να αποδεχθεί το σχέδιον Καραμανλή. Παρέδωσε επιστολήν του προς τον «αόρατο δικτάτορα», μέσω του Συνταγματάρχου Αντ. Λέκα, ο οποίος ματαίως επί τριήμερον έψαχνε να τον βρει. Βολιδοσκοπήσεις εγένοντο και προς τον φίλον τού Καραμανλή, τον Διευθυντήν της «Βραδυνής» Γεώργιον Αθανασιάδην, δια να βοηθήσει. Ματαίως και ο Ιω. Λαδάς αναζητούσε για τον ίδιον σκοπόν τον αρχηγόν της ΕΣΑ.

Φαίνεται όμως, ότι σκοπίμως ο πανίσχυρος δικτάτωρ είχεν εξαφανιστεί. Γι’ αυτό, ο Λαδάς ήλθε σ’ επαφή με τους Γκιζίκη και Γαλατσάνο. Και τότε, ήρχισαν αι υπαναχωρήσεις του Καραμανλή. Δια του Ιω. Ροδινού – Ορλάνδου, ο αυτοεξόριστος πρώην πρωθυπουργός, εγνωστοποίησε στον Νικ. Μακαρέζον, ότι εάν το υπόμνημά του δεν προχωρούσε μέχρι το Πάσχα, τότε εκείνος αποδεσμεύεται! Τι συνέβη και «έκανε πίσω» ο Καραμανλής;

Ο καθηγητής Ν.Ε. Δεβλέτογλου είχε δηλώσει, ότι: «Τον Σεπτέμβριο του 1974, όταν απεκάλυψα την ύπαρξη μαγνητοταινίας που έδειχνε ότι σημαντικός αριθμός Ελλήνων και ξένων είναι αναμεμιγμένος σε ενέργειες που κατέληξαν στην τουρκική κατοχή μεγάλου μέρους της Κύπρου, η Κυβέρνηση έσπευσε δια του Υπουργού Δημοσίας Τάξεως να "κουκουλώσει" την υπόθεση καθώς, και να περιγράψει την συγκεκριμένη επιχειρηματολογία, ως «περίεργον και δυσερμήνευτον».     Ήταν η εποχή, που ο ραδιούργος Κίσσινγκερ εμφανιζόταν στο προσκήνιον, συγχρόνως με την κλιμάκωσιν της ελληνο-τουρκικής κρίσεως για το Αιγαίον, και με τον Αραβοϊσραηλινόν πόλεμον, που απετέλεσε την αιτίαν της ανατροπής των Παπαδόπουλου – Μαρκεζίνη. Από αμερικανική πλευρά, η τραγωδία της Κύπρου, απετέλεσε τον μοχλόν για την μεταπολίτευσιν στην Ελλάδα. Γι’ αυτό, και ποτέ δεν πρόκειται ν’ ανοίξει ο περίφημος «φάκελος της Κύπρου».

Αντί της λύσεως Καραμανλή – Μακαρέζου, με στήριξιν των Ενόπλων Δυνάμεων, που θα μας είχε γλυτώσει από πολλά δεινά, ο Καραμανλής επέλεξε να «παίξει στο αμερικανικό χαρτί», με όλες τις συνέπειες. Τον εκάλεσαν στην Ελλάδα, οι Ιωαννιδικοί που ευθύνονταν για την εισβολήν στην Κύπρον. Ο Γκιζίκης και οι στρατηγοί του ετιμήθησαν και ουδέν έπαθαν, ενώ ο Γ. Παπαδόπουλος, επικίνδυνος ως μελλοντικός πολιτικός αντίπαλος του Καραμανλή, ετάφη ζωντανός και άρρωστος στις Φυλακές. Ηρνήθη να υπογράψει χαρτί, ότι δεν πρόκειται να αναμιχθεί στην πολιτικήν, γι’ αυτό και κατέληξε στον Κορυδαλλόν. Στις ίδιες φυλακές έστειλεν ο Καραμανλής και τον Νικ. Μακαρέζον για 16 χρόνια, τον άνθρωπον για τον οποίον έλεγεν ότι: «Ηργάσθη με όλας του τας δυνάμεις για τον καλόν της χώρας» και ότι εκπροσωπούσε «τις υγιείς δυνάμεις της Επαναστάσεως». Και επίσης αναφερόμενος στην Κύπρο είπε: "Ας χαθεί η Κύπρος αρκεί να πέσει η χούντα". 

Ο Βασιλεύς του δήλωσε ότι είναι έτοιμος να προσφέρει τις υπηρεσίες του και τέλος είπε στον Καραμανλή «..το έργο που αναλαμβάνετε είναι δυσκολότατον και θα κάνω ότι μπορώ να σας βοηθήσω. Ο Θεός μαζί σας» . Ο Καραμανλής έκλεισε τη συνομιλία λέγοντας «Εκτιμώ βαθύτατα όσα μου λέτε, Μεγαλειότατε, και θα σας πάρω το βράδυ στο τηλέφωνο».

Ουδεμία τηλεφωνική κλήση ήλθε από την Αθήνα και έκτοτε, απέφυγε κάθε προσωπική επαφή με τον Βασιλέα Κωνσταντίνο.

Ο Καραμανλής με κάθε τρόπο και μέσο κατήργησε την Βασιλεία στήνοντας ένα δημοψήφισμα-παρωδία. Χάριν των αμερικανικών συμφερόντων και της Προεδρίας της Δημοκρατίας, ο Καραμανλής δεν δίστασε να κάνει καλπονοθείες, να εγκαταστήσει 300.000 έντιμους δημοσίους υπαλλήλους από κομμουνιστοσυμμορίτες, να διώξει όλες τις βιομηχανίες, να καταργήσει την ΜΟΜΑ, να σταματήσει την εξόρυξη πετρελαίου στην Ζάκυνθο, να υπογράψει χάρτη χωρίς τα νησιά του Αιγαίου κα πολλά.

Τρίτη 16 Αυγούστου 2011

ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΠΙΔΑ

Αγαπητοί εν Χριστώ συνέλληνες,

Στις χαλεπές εποχές που ζούμε όλοι μας, εποχές παραθεώρησης των ιδανικών μας και απώλειας της ελπίδας, κάνει την εμφάνιση του στον πολιτικό στίβο της χώρας ένα νέο κόμμα. Η "Εθνική Ελπίδα". Η Εθνική Ελπίδα είναι κόμμα Βασιλοφρόνων. Είναι ένα πανελλαδικό πατριωτικό μέτωπο που πλέον εκφράζει όλους τους Έλληνες απ' όλες τις τάσεις. ΠΑΤΡΙΔΑ-ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ το σύνθημα μας.
Oι Βασιλόφρονες από το 1980 αλλά και κυρίως μετά το 1967 δεν έχουν φωνή. Όμως ποτέ δεν υπέστειλαν την σημαία του αγώνος, του Ελληνοχριστιανικού αγώνος. Ήταν υποχείρια και εκμεταλλευόμενοι απ' όλο το πολιτικό σύστημα. Ήταν όμως και ο φόβος τους διότι όλοι έτρεμαν και τρέμουν ακόμη (ειδικά τώρα) το όνομα του Βασιλέως Κωνσταντίνου ΙΓ'. Οι Βασιλόφρονες ηλπίσαμε στην "Εθνική Παράταξη". Προδοθήκαμε διότι και οι 5 βουλευταί της ψήφισαν Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον αχάριστο και λιποτάκτη Κωνσταντίνο Καραμανλή. Στην Ε.Π.ΕΝ., στην ΔΗ.ΑΝΑ., στην ΠΟΛ.ΑΝ.,  στον ΛΑ.Ο.Σ. Όλοι μας πρόδωσαν. Προεκλογικά μας αρραβωνίζονταν μετεκλογικά όμως μας χώριζαν. Επεδίωκαν μόνο την εξουσία.

Ο Πρόεδρος του κινήματος
Πρόεδρος της Εθνικής Ελπίδας είναι ο Πρόεδρος της Βασιλικής Ενώσεως Γιαννιτσών κ. Γιώργος Παπαδόπουλος
Γεννήθηκε το 1964 στα Γιαννιτσά. Δίνει ανελλιπώς από την δεκαετία του 1980 πάμπολλους αγώνας μαζί με τον πατέρα του για την Ορθοδοξία, την Ελλάδα και την Βασιλεία. Διοργανώνει κάθε χρόνο εκδηλώσεις ώστε να διατηρείται πάντα άσβεστος η φλόγα της βασιλοφροσύνης και των Ελληνοχριστιανικών μας παραδόσεων και είναι ο μόνος που δεν πρόδωσε αυτήν την παράταξη και αγωνίζεται την τελευταία δεκαετία γι' αυτήν σθεναρά.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΛαΟΣ το 2000 και το 2002 κατέβηκε με το ψηφοδέλτιο της ΝΔ ως Αντιδήμαρχος. Η πλεκτάνη και η σκευωρία για αμαύρωση του Παπαδόπουλου δεν σταμάτησαν. Τον ενέπλεξαν σε σκάνδαλο δωροδοκίας. Όμως το δικαστήριο δεν βρήκε ούτε καν ενδείξεις για την ενοχή του και αθωώθηκε. Το 2007 κατέβηκε υποψήφιος με το ΛαΟΣ αλλά δεν εξελέγη βουλευτής, μολονότι υπήρξε ο πρώτος σε σταυρούς στο κόμμα του! Το 2009, ο Γιώργος Καρατζαφέρης αποφάσισε την μη κάθοδό του Γιώργου Παπαδόπουλου και άλλων 3 υποψηφίων στις εκλογές στον Νομό Πέλλης. 

Η μεγάλη εθνική απόφαση.
Στις 13 Μαρτίου 2010 σε εκδήλωση κοπής βασιλόπιτας στα Γιαννιτσά προαναγγέλει την ίδρυση πολιτικού φορέως βασιλοφρόνων. Στις 21 Μαΐου του 2010 ανήμερα των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης (εορτής του Βασιλέως) καταθέτει το καταστατικό, την ιδρυτική και ιδεολογική διακήρυξη του κόμματος στον Άρειο Πάγο. Ο Άρειος Πάγος εγκρίνει νόμιμο το κόμμα. Η Εθνική Ελπίδα λοιπόν, από της 21ης Μαΐου 2010 είναι νομιμότατη.

Ίδρυση-Εκδηλώσεις
Στις 5 Ιουλίου 2010 ιδρύεται σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο "Μεγάλη Βρεττανία" στην Αθήνα.
Στις 6 Ιουλίου, μία μέρα μετά την ίδρυση του κόμματος οι ιδρυτές του παραχώρησαν δείπνο στην Ελληνοαμερικανική Ένωση ώστε να συζητήσουν τις δυσκολίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο εκεί Ελληνισμός της διασποράς.
Στις 30 Ιανουαρίου 2011 πραγματοποιήθη στο "Porto Palace" στην Θεσσαλονίκη εκδήλωση με θέμα την επικαιρότητα και την κάρτα του πολίτη και κοπή βασιλόπιτας. Επίσης παρουσιάστηκε η ιδρυτική διακήρυξη του κινήματος. Το παρόν έδωσαν πάνω από 4.000 πολίτες και μοναχοί από το Άγιον Όρος. Τόνιστηκε η προσφορά των Ελλήνων Βασιλέων προς την Πατρίδα, η συρρίκνωση του πατρίου εδάφους, οι επιζήμιες πολιτικές (κυρίως της σημερινής κυβερνήσεως), τα προβλήματα του Ελληνικού λαού και Κράτους και η αποχριστιανικοποίηση και απελληνικοποίηση των πάντων.

Εκδήλωση ενάντια στην κάρτα του Πολίτη
Στις 5 Φεβρουαρίου 2011 ήταν συνδιοργανωτής με την Ιερά Μονή Εσφιγμένου στην μεγάλη εκδήλωση στην Λάρισα κατά της κάρτας του πολίτη. Πάνω από 5.000 χιλιάδες πολίτες έδωσαν το παρόν τους, να δηλώσουν την Ορθόδοξή τους πίστη και να μην υποταχθούν στα σατανικά σχέδια των κυβερνώντων.
«Δεν είμεθα διατεθειμένοι εμείς ως "Εθνική Ελπίδα" να πάρουμε διαταγές [...] Ο Κωνσταντίνος προτίμησε να φύγει, να χάσει τον θρόνο του γιατί ήταν και είναι Ορθόδοξος και είναι ο μοναδικός Ορθόδοξος βασιλεύς στον κόσμο. Ίσως γι' αυτό έχασε και τον θρόνο του. Προτίμησε να φύγει παρά να χυθεί εθνικό αδελφικό αίμα όπως έγινε στην Ασία κ.α.» δήλωσε ο πρόεδρος κ. Παπαδόπουλος.

Δραστηριότητες
Στις 6 Μαρτίου 2011, διοργάνωσε Τρισάγιο στους τάφους των μακαριστών Βασιλέων Παύλου και Φρειδερίκης, γνωρίζοντας και τιμώντας την μεγάλη προσφορά τους προς το Έθνος και την Πατρίδα. Επίσης παρευρέθη στην εκδήλωση που πραγματοποιήθη στον Γράμμο-Βίτσι την 29η Αυγούστου επί τη 62α επετείω από της συντριβής του κομμουνιστοσυμμοριτισμού.

Στις 28 Ιανουαρίου 2012, συνδιοργάνωσε εκδήλωση μαζί με τους υποψηφίους στο Νόμο Πέλλας στο κέντρο "Δασάκι" στην Αριδαία. Ετελέσθη ο Αγιασμός (ο Πρόεδρος ανέγνωσε τον "Απόστολον") και κόπηκε η βασιλόπιτα. Έπειτα παρετέθη δείπνο στους καλεσμένους ενόσω ο Πρόεδρος και μέλη του κόμματος αναγίγνωσκαν τον λόγο τους. Την εκδήλωση λάμπρυσαν ο αγωνιστής πατριώτης κ. Ιπποκράττης Σαββούρας και ο Πρόεδρος Βασιλοφρόνων Αυστραλίας κ. Αδαμόπουλος. Τονίστηκε τα πρόβληματα του Ελληνικού Έθνους επίρριπτοντας με σκληρή γλώσσα ευθύνες στους πολιτικούς και πως η επαναφορά της Βασιλευομένης Δημοκρατίας αποτελεί απαίτηση για την σωτηρία της Ελλάδος και των Ελλήνων.

Επικοινωνία

Τηλέφωνα επικοινωνίας:
Aθήνα: 210 3228227
Θεσ/νίκη: 2310 500017
Γιαννιτσά: 23820 27221, 28221, φαξ 83221
Κιν. Προέδρου: 6977404445
Ιστοσελίδα: www.ethnikielpida.gr (όπου μπορείτε να δείτε βίντεο & τα νέα του κινήματος.

Γνωστές γενικές θέσεις:
α) Η Εθνική Ελπίδα απευθύνεται στους Έλληνες με εθνικές ευαισθησίες και αισιοδοξεί να δώσει σε όλον τον Ελληνικό λαό την εθνική του ελπίδα.
β) Η Εθνική Ελπίδα είναι ένα κόμμα αρχών, χωρίς προηγούμενες πολιτικές επιταγές που πρέπει να ξεχρεωθούν.
γ) Η Εθνική Ελπίδα έρχεται να δώσει ξανά στην Ελλάδα την παλιά της δόξα στο εξωτερικό και να ξανακάνει τους Έλληνες να αισθανθούν υπερήφανοι.
δ) Η Εθνική Ελπίδα έρχεται προτείνοντας ριζοσπαστικές λύσεις, να δημιουργήσει ένα “μαζικό δημοκρατικό εθνικό ρεύμα”, να αντιμετωπίσει την φαυλότητα και την διαφθορά, να στηρίξει την ηθική και υλική ανάκαμψη της Ελλάδος.
ε) Η Εθνική Ελπίδα έρχεται να υποστηρίξει βιώσιμες λύσεις στα εθνικά θέματα, εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής, να προασπίσει τα εθνικά και λαϊκά δίκαια ενώ, κάνει λόγο για αλύτρωτο Ελληνισμό. (απόσπασμα ομιλίας Γ. Παπαδόπουλου, 30-01-11).

Τρίτη 9 Αυγούστου 2011

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ


Αγαπητοί εν Χριστώ συνέλληνες,
    Τον τελευταίο αιώνα ταλανίζει την Ελληνική κοινωνία ένα πολύ σημαντικό θέμα που πρέπει να λυθεί μια για πάντα. Είναι η "Εκκλησιαστική περιουσία". Όλοι (πολιτικοί, δημοσιογράφοι) την περιγράφουν ως μία απέραντη ανεκμετάλλευτη έκταση στρεμμάτων που την νέμονται ασυστόλως οι Επίσκοποι. Ουδείς Έλλην πιστεύω θέλει να υπάρχει μία τέτοια μεγάλη έκταση γης στα χέρια κάποιων λίγων.
    Το 1834, οι προτεστάντες τότε Βαυαροί Αντιβασιλείς έκλεισαν από τις 500 Ιερές Μονές του τότε Ελληνικού Κράτους τις 412! Πόσα στρέμματα κατεπάτησαν, πόσες Ιερές Μονές ρήμαξαν, πόσα Ιερά σκεύη πέταξαν στις αποθήκες των δημοσίων υπηρεσιών. Από τότε μέχρι σήμερα το Κράτος δεν σταμάτησε να αρπάζει την Εκκλησιαστική περιουσία με συμβάσεις και δεκάδες άλλους τρόπους.
    Στη διάρκεια της δεύτερης και τρίτης δεκαετίας του 20ου αιώνα, μετά τους Βαλκανικούς και τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο κυρίως δε έπειτα από τη Μικρασιατική Καταστροφή (1922), το ελληνικό κράτος επέτεινε την απαλλοτριωτική του επιβολή σε βάρος της εκκλησιαστικής περιουσίας. Με τους νόμους 1072/1917 και 2050/1920 ("αγροτικός νόμος") και άλλους μεταγενέστερους απαλοτριώθηκαν αναγκαστικά πολλές μοναστηριακές εκτάσεις για την αποκατάσταση προσφύγων και ακτημόνων και για λόγους "προφανούς ανάγκης και δημόσιας ασφαλείας". Είναι χαρακτηριστικό ότι στην περίοδο 1917 μέχρι 1930 απαλλοτριώθηκαν εκκλησιαστικές εκτάσεις αξίας άνω του ενός δισεκατομυρίου προπολεμικών δραχμών και το Κράτος κατέβαλε στο Γενικό Εκκλησιαστικό Ταμείο μόνο το 4% (40 εκατομύρια δραχμές). Τα υπόλοιπα 960 εκατομύρια οφείλονται ακόμα! Τα περισσότερα μοναστήρια καταδικάστηκαν με τον τρόπο αυτό σε μαρασμό και λειψανδρία! Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με υπολογισμούς κατά την πρώτη φάση μόνο, το 50% της γεωργική γης της εκκλησίας δόθηκε σε ακτήμονες, ενώ καη η δεύτερη φάση που ολοκληρώθηκε γύρω στο 1930 ήταν εξίσου μεγάλο το κομμάτι γης της εκκλησίας που απαλλοτριώθηκε.



-Με τον κωδ. νόμο 4684/1931 περί "Οργανισμοί Διοικήσεως Εκκλησιαστικής και Μοναστηριακής Περιουσίας" αποφασίσθηκε από την Πολιτεία η ρευστοποίηση της ακίνητης περιουσίας των Μονών παρά τις επιφυλάξεις της Εκκλησίας. Ό,τι εισπράχθηκε από τη ρευστοποίηση σχεδόν στο σύνολό του εξανεμίστηκε εξαιτίας του Β Παγκοσμίου Πολέμου και της ξενικής κατοχής (1940-44).

-Με την από 18/9/1952 "Σύμβαση περί εξαγοράς υπό του Δημοσίου κτημάτων της Εκκλησίας προς αποκατάστασιν ακτημόνων γεωργικών κτηνοτρόφων",η Εκκλησία της Ελλάδος υποχρεώθηκε να παραχωρήσει στο Κράτος το 80% της καλλιεργούμενης ή καλλιεργίσιμης αγροτικής περιουσίας της με αντάλλαγμα να λάβει κάποια αστικά ακίνητα και 45.000.000 δραχμές νέας (τότε) εκδόσεως. Στη σύμβαση του 1952 περιέχεται η διακύρηξη του κράτους ότι η απαλλοτρίωση αυτή είναι η τελευταία και δεν πρόκειται να υπάρξει νεότερη στο μέλλον, ενώ υπάρχει και η δέσμευση ότι η Πολιτεία θα παρέχει κάθε αναγκαία υποστήριξη (υλική και τεχνική), ώστε η Εκκλησία να μπορέσει να αξιοποιήσει την εναπομείνουσα περιουσία της. Στην ίδια σύμβαση καθιερώθηκε και η "μισθοδοσία" των κληρικών από τον Κρατικό Προϋπολογισμό - του δε Αρχιεπισκόπου και των Μητροπολιτών από το έτος 1980 - ως υποχρέωσις του Κράτους έναντι των μεγάλων παραχωρήσεων γης στις οποίες είχε προβεί η Εκκλησία της Ελλάδος κατά την δεκαετία 1922-32. Δηλαδή, επειδή το Κράτος αδυνατούσε να καταβάλει οποιοδήποτε αντίτιμο - όπως προέβλεπε ο νόμος του 1932 - συνεφωνήθη να μισθοδοτούνται επ' άπειρον οι κληρικοί και το Κράτος δεσμεύθηκε επ' αυτού.

Όταν το 1987 ψηφίστηκε από τη Βουλή ο νόμος 1700/87 (νόμος Τρίτση,για τον οποιο θα γινει λεπτομερης αναφορα σε επομενο αρθρο στο ιστολογιο) που αποτελεί μία ακόμη προσπάθεια για την οριστική αποψίλωση της εκκλησιαστικής περιουσίας, δόθηκε αφορμή να δημοσιευθούν σημαντικά κείμενα. Μεταξύ αυτών και ένα υπό τον τίτλο "ιδιοκτησιακό καθεστώς και αξιοποίηση της αγροτικής γης στην Ελλάδα" (περιοδικό "Εκκλησία" 1-15/4/1987, σελίδες 254-55). Με αναμφισβήτητα στοιχεία, στηριγμένο σε μελέτη των Θ. Τσούμα και Δ. Τασιούλα που εκδόθηκε επίσημως από την Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος λίγο αργότερα, το 1988, αποδεικνύεται ότι στο σύνολο της αγροτικής γης της Ελλάδος ανήκουν.

ΔΗΜΟΣΙΟ:

43.598.000 στρέμματα

ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ:

15.553.200 στρέμματα

ΕΚΚΛΗΣΙΑ:

1.282.300 στρέμματα

ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΙ:

1.098.400 στρέμματα

Από αυτά τα 1.282.300 στρέμματα ιδιοκτησίας της Εκκλησίας, τα 367.000 είναι δασικές εκτάσεις, τα 745.400 βοσκότοποι και μόνο τα 169.900 γεωργική καλλιεργίσιμη γη. Δηλαδή οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις της αντιστοιχούν μόλις στο 0.48% του συνόλου της γεωργικής γης της χώρας μας!

Και να ληφθεί υπόψη ότι κατά τη δεκαετία 1974-1983 "εγκαταλείπονται κάθε χρόνο από τους αγρότες και κτηνοτρόφους κατά μέσο όρο 162.400 αγροτικής γης ακαλλιέργητα και ανεκμετάλλευτα". Το 1983 υπολογίστηκαν ως 4.380.000 στρέμματα οι εγκαταλελειμμένες εκτάσεις γης (σχεδόν 3.5 φορές μεγαλύτερες από το σύνολο της γης που ανήκει στην εκκλησία, ενώ σήμερα θα είναι ασφαλώς πολύ περισσότερο).

Παρά ταύτα, στα μάτια κάποιων και η εναπομείνασα περιουσία φαντάζει μεγάλη. Δε λαμβάνεται όμως υπόψη ότι αυτή δεν ανήκει στην Κεντρική Διοίκηση (Ιερά Σύνοδο), αλλά σε περισσότερα από 10.000 εκκλησιαστικά νομικά πρόσωπα (Μητροπόλεις, Ναούς, Μονές, Προσκυνήματα, Ιδρύματα, Κληροδοτήματα και άλλα) το καθένα από τα οποία αγωνίζεται - μέσα από τον κυκεώνα των νομικών και διοικητικών δεσμέυσεων - να διαφυλάξει την κυριότητα και να αξιοποιήσει τα όσα του ανήκουν περιουσιακά στοιχεία, για το καλό του πληρώματος και της εκκλησίας.

Δηλαδή κάθε Μονή και κάθε Ιερός Ναός που είναι ΝΠΔΔ (Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου), μεριμνούν για τη συνήθως μικρή περιουσία που έχουν, φροντίζοντας για την έντιμη διαχείρισή της και τηρώντας τις αυστηρές διατάξεις που ισχύουν για τα νομικά πρόσωπα. Η διαχείριση αυτή υπόκειται σε τακτικό έλεγχο τόσο από την Εκκλησία όσο και από τα αρμόδια όργανα της Πολιτείας. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα κοινωνικής προσφοράς, όχι και το μοναδικό, αποτελεί η Ιερά Μονή Ασωμάτων Πετράκη (Αθήνα). Έχοντας στην κατοχή της σημαντική περιουσία που την απέκτησε κατά τον 17ο και 18ο αιώνα με αγορές των ηγουμένων της (σώζονται στο αρχείο της τα σχετικά έγγραφα), αναδείχθηκε ο μεγαλύτερος κοινωνικός ευεργέτης των Αθηνών. Σε δωρηθέντα ακίνητά της έχουν ανεγερθεί:

-η Ριζάρειος Σχολή,
-η Ακαδημία Αθνών,
-το Αιγινήτειο Νοσοκομείο,
-το Μετσόβειο Πολυτεχνείο (φωτογραφια αριστερα),
-το Σκοπευτήριο,
-το Πτωχοκομείο,
-η Μαράσλειος Ακαδημία,
-το Θεραπευτήριο "Ευαγγελισμός",
-το Αρεταίειο νοσοκομείο,
-η Αγγλική Αρχαιολογική Σχολή,
-οι Αστυνομικές Σχολές στην οδό Μεσογείων,
-το Νοσοκομείο Παίδων,
-το Νοσοκομείο Συγγρού,
-το Λαικό Νοσοκομείο "Σωτηρία",
-το Ασκληπείο Βούλας,
-η Γεννάδειος Βιβλιοθήκη,
-το Ορφανοτροφείο Βουλιαγμένης,
-το ΠΙΠΚΑ Βούλας
-Ιπποκράτειο Νοσοκομείο,
-Γηροκομείο,
-Εθνική Βιβλιοθήκη,
-Πανεπιστήμιο Αθηνών
-142 Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια της Αττικής

και πολλά άλλα...

Βεβαίως, κανείς δε φρόντισε να μνημονεύονται αυτά, έστω σε μία επιγραφή επί των ανεγερθέντων κτιρίων.

Το δε Δημόσιο έχει γίνει πολλές φορές αποδέκτης εκτάσεων μεγάλης αξίας, τις οποίες παραχώρησε η Εκκλησία προκειμένου να λειτουργήσουν κατασκηνώσεις, να ανεγερθούν σχολεία, ιδρύματα, γυμναστήρια, στρατόπεδα ή να δημιουργηθούν κοινόχρηστοι χώροι για την αναψυχή του λαού. Αυτή, εν συντομία, είναι η αλήθεια.
   Η Εκκλησια δικαιούται να έχει περιουσία, όπως δέχθηκαν με πληθώρα αποφάσεών τους όχι μόνο ελληνικά δικαστήρια, αλλά και η Ευρωπαική Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του Συμβουλίου της Ευρώπης, στην οποία προσέφυγαν Ορθόδοξες Μονές κατά του νόμου 1700/87. Και είναι σε θέση να την αξιοποιήσουν επωφελώς για τον ελληνικό λαό, αρκεί να αφαιρεθούν τα νομικά και διοικητικά δεσμά που της έχουν κατά καιρούς επιβληθεί.
    Μετά από όλα αυτά, μπορούμε να αντιληφθούμε το πραγματικό μέγεθος της προσφοράς της Εκκλησίας στην ανάπτυξη της Ελλάδος, όπως επίσης και το πραγματικό μέγεθος της εναπομείνουσας περιουσίας της, το οποίο επαναλαμβάνουμε, ανήκει σε περισσότερο από δέκα χιλιάδες διαφορετικά νομικά πρόσωπα. Όσο για τη μισθοδοσία την κληρικών, αυτή αποτελεί υποχρέωση του κράτους προς την εκκλησία, την οποία αποδέχτηκε και υπέγραψε με δική του πρωτοβουλία το ίδιο το κράτος το 1952, επειδή ακριβώς αδυνατούσε να καταβάλλει το αντίτιμο που είχε συμφωνηθεί 20 χρόνια νωρίτερα και που είχε διογκωθεί πολλαπλάσια και είχε ήδη καταστεί δυσβάσταχτο χρέος ακόμη και για το κράτος. 
   Συνοπτικά, τα έτη κατά τα οποία το Κράτος άρπαζε την Εκκλησιαστική περιουσία: 1834, 1852, δεκαετίες 1860 και 1870, 1917, 1920, 1928, 1930, 1934, 1952. Η Εκκλησία εδέχθη να την πάρουν την περιουσία με την προυπόθεση το Κράτος να κατασκεύασει σχολεία, ιδρύματα, χώρους αναψυχής κ.α. κοινωφελή έργα. Σήμερα το Κράτος οφείλει στην Εκκλησία πάνω από 80 δις ευρώ!!! Στην Εκκλησία έχει μόνο το 4% και αυτό είναι δεσμευμένο από το Δημόσιο!
    Υπάρχει όμως το θέμα πως οι Ιερείς είναι δημόσιοι υπάλληλοι και ζάμπλουτοι!!! Η Εκκλησία δεν είναι οικονομικός οργανισμός ή καμμία υπηρεσία αλλά ούτε κάν θεσμός. Είναι το Σώμα του ΧΡΙΣΤΟΥ, η συνάθροιση του λαού. Ακούγεται από πολλούς "κοίτα χρυσάφια και ασήμια που φοράν οι παπάδες". Τότε να καταργήσουμε τα αξιώματα των διακόνων, πρεσβυτέρων, αρχιμανδριτών. Να θεσπίσουμε και να μην ενδύονται οράρια, φελόνια, εγκόλπια. Έτσι τα κληρονομήσαμε και έτσι θα πορευθούμε. Τι να κάνουμε;
    Κάποιους ενόχλησε η αλήθεια, άλλοι πήραν απαντήσεις, άλλοι έμαθαν την αλήθεια. Έυχομαι να είστε όλοι καλά και "εν ειρήνη ΧΡΙΣΤΟΥ πορευθώμεν" (Θ. Λειτ. Αγ. Ιακ. Αδελφ.).